Erinyeler (Ἐρινύες, tekil formu Erinis ‘Ἐρινύς‘), Yunan Mitolojisinde köpek kafalı, yılan saçlı, yarasa kanatlı, merhametsiz öc tanrıçalarının adı olup, yeraltı dünyasıyla ilişkilidirler. Roma mitolojisindeki karşılığı Furiae (çılgınlar) ve Dirae olan tanrıçaların adı Yunanca ‘kızgınlar’ anlamına gelmektedir.
Öç Tanrıçaları Gecenin kızları Erinyeler
Ouranos’un oğlu Kronos tarafından kesilen testisinden akan kanın Gaia’yı (toprak) döllemesiyle oluşan Erinyeler, Ölüler Diyarı’nda Erobos adı
verilen karanlık bölgede yaşamaktaydılar. Başlangıçta ellerinde meşale veya kamçıyla dolaşan işkencecilerken, Homeros döneminden itibaren aileden veya akrabalardan birisini öldürenlerin peşine düşen varlıklar, öteki dünya inancının yerleşmesiyle de bir çeşit cehennem iblisi olarak tasvir edilmişlerdir (Homeros İlyada ix. 454, xxi. 412, Od. xi. 280). Yunan tragedya yazarlarınca “Gecenin kızları” olarak anılan ve sayıları üç olarak verilen Erinyeler, Allekto (dinlenmeyen), Teisiphone (intikam alan) ve Megaira (kıskanan) adlarıyla bilinmekteydiler. Erinyeler’e geç dönemde iyi niteliklede yakıştırılmış hatta Semnai (Saygıdeğerler) ve Eumenides (Dostlar) gibi lakaplarla da anılmışlardır. Erinyeler onuruna Atina’da inşa edilmiş bir tapınak ve Areiopagus yakınlarında bir mağarada tapınıldığı ayrıca Eumenideia adlı bir festival düzenlendiği bilinmektedir (Paus. i. 28. 6). Erinyeler ayrıca Maniai adıyla anıldıkları Megalopolis’te de büyük saygı görmekteydi.
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016