Site icon Özhan Öztürk Makaleleri

Alucra Tarihi, Giresun

Alucra, 1954

Makale: Özhan Öztürk

Alucra, Osmanlı döneminde Mindeval ve Kuvata adında iki nahiye şeklinde Şark-ı Karahisar sancağı’na bağlı iken, 1896’da kaymakamlık olmuş, merkezi sırasıyla Karabörk, Kemallı, Koman köylerinden sonra bugünkü yerine taşınmış, 1892’de belediye örgütü kurulmuş, 1933 yılında ise Giresun’a bağlanmıştır. 19. yüzyılın sonlarında Şemseddin Sami Alucra’da bir hükümet konağı, bir kaç han ve fırın bulunduğunu 6 bucak ve 40 köyden oluşan nüfusunun tümünün Müslüman olduğunu olduğunu, bir demir madeninin işletildiğini, aba ve kilim dokumacılığının yanı sıra tahıl, baklagil, sebze ve meyve üretildiğini bildirmiştir.

1890’larda Cuinet, Alucra kazasının merkezi Mesudiye’de 400’ü İslam, 100’ü Gregoryen Ermeni, 460’ı Rum Ortodoks olmak üzere 960 kişi, kazanın genelinde ise 4.880’ü Sünni Müslüman 2.230’u Şii Müslüman, 1.964’ü Gregoryen Ermeni, 700’ü Protestan Ermeni, 162’si Katolik Ermeni, 3.951’i Rum Ortodoks olmak üzere toplam 18.997 kişi yaşadığını bildirmiştir. 1905 yılında ise Alucra’da 28.850’i Müslüman, 661’i Rum, 30’u Ermeni olmak üzere toplam 29.541 kişi yaşamakta olup, kaza genelinde 40 câmi ve mescit, 6 medrese, 53 Müslüman 3 Hristiyan mektebi bulunmaktaydı.[1] Rum Patrikhanesi’ne göre I. Dünya Savaşı sırasında bu bölgede bulunan Hındjırı, Anastos, Allisix ve Kamışlı köylerindeki Rum ahali Sivas, Çankırı ve Kastamonu’ya sürüldüğünden pek çok yaşlı ve çocuk soğuk yüzünden dağlarda ölmüştür[2].

Günümüzde 1 belediye, 6 mahalle ve 38 köyün bağlı olduğu Alucra ilçesinin nüfusu 1950’de 32.654 (854 kent, 31.800 köyler) iken, 1960’da 36.491, 1970’de 36.437, 1980’de 38.467, 1990’da 21.675, 2000’de 25.865, 2009’da 9.255 (4.970 kent, 4.285 köyler) olmuştur.

Alucra kelimesinin anlamı

Kastamonu, Sinop, Bilecik, Tokat’ta Aluc, İzmir’de Alurca toponimlerine rastlanmasına karşın Anadolu ve komşu ülkelerde ya da antik kent isimlerinde ikinci bir Alucra’nın bulunmaması dahası Şebinkarahisar ilçesi, Çağlayan köyünde bir mahallenin adının da “Aluç” olması kent adının bu kelime ile ilişkili olduğunu düşündürmektedir. Aluç, Farsça “muşmula” anlamına gelip, 13. yüzyıl öncesinde Türkçe[3], Rumca, Gürcüce ve Ermenice’ye aynı anlamda geçmektedir.

Mahallenin eski adı

Bugünkü Türkçe Adı

Parak Babapınar
Karaağaç
Kemallı
Mesudiye
Hanzar Topçam
Yunus Emre

Alucra Köyleri Eski ve Yeni Adları

Köyün eski adı

Bugünkü Türkçe Adı

Davaha Akçiçek
Zil Aktepe
Arda
Ardıç
Armutlu
Görana Aydınyayla
Gindebol Bereketli
Alevre, Alivera[4] Beylerce
Zun Boyluca
Zıhar Çakmak
Çakrak
Çalgan
Meğri Çamlıyayla
Eşgüne Demirözü
Saymuha Dereçiftlik
Gicora Doludere
Havarna Elmacık
Mismilon Gökçebel
Emeksen Güllüce
Allu Günügüzel
Feygas Gürbulak
Hacılı
Mezmek İğdecik
Gelvaris İngölü
Fosya Kabaktepe
Kaledibi
Kamışlı
Karabörk
Civrişon Kavaklıdere
Koman
Keşimbür Konaklı
Alakilise Köklüce
Pirili
Yanus Subaşı
İlimsu Suyurdu
Tepeköy
Tohumluk
Çakmanus Yeşilyurt
Hapu Yükselen

Kaynak: Özhan Öztürk. Pontus: Antik Çağ’dan Günümüze Karadeniz’in Etnik ve Siyasi Tarihi (Genişletilmiş 3. Baskı). Nika Yayınları. Ankara, 2016

Giresun tarihi Makale Serim

Giresun Tarihi: Kerasus, Pharnakia, Kerasunta, Giresun Adlarının Anlamı

Giresun Antik Çağ ve Roma Tarihi

Giresun Osmanlı Dönemi Tarihi

Topal Osman, Laz Müfrezesi ve Giresun

Giresun Cumhuriyet Dönemi Tarihi

Alucra Tarihi, Giresun

Bulancak Tarihi: Pharmatenos, Kepsil, Akköy, Bulancak

Keşap (Kasopia) Tarihi, Giresun

Görele (Koralla, Yavebolu, Elevi) Tarihi, Giresun

Piraziz (Pentahor, Mendehor, Abdal İskelesi) Tarihi, Giresun

Tirebolu (Tripolis) Dereli ve Yağlıdere İlçeleri Tarihi, Giresun

Şebinkarahisar (Koloneia, Koğoniya, Mavrokastron, Kara Hisar) Tarihi, Giresun

Notlar

[1] Sivas Vilâyeti Sâlnâmesi, Hicri 1309: 215

[2] Greek Patriarchate, 1919: 98

[3] Clauson, 1972: 128, 12; Öztürk, 2005: 60

[4] Yunanca alevróno (αλευρώνω) “un” köy adını bir değirmenden alıyor olmalıdır.

Exit mobile version