Mitoloji, Gezi, Tarih
Makale: Özhan Öztürk 1919-22 arasında daha çok Batı kamuoyunu etkilemek amacıyla yazılan propaganda kitaplarının temel özelliği neden-sonuç ilişkisi içerisinde gerçekleşmiş bir dizi şiddet olayını abartarak ya da karşı tarafın kayıplarını göz ardı ederek tek yanlı olarak dile getirmeleridir.
Oku
Makale: Özhan Öztürk Yunan ordusunun Sakarya mağlubiyetinden sonra başta Yunanistan’ın Anadolu’yu işgalini teşvik eden İngiltere ve Fransa ile Anadolu’da misyonerlik faaliyetleri yürüten Amerikan kamuoyunda Anadolu Rumlarının varlığının tehdit altında olduğu endişesi hararetle tartışılmıştır.
Oku
Makale: Özhan Öztürk 1. Dünya Savaşı sırasında Karadeniz Rumlarının Rus ordusu için cephe gerisinde casusluk ve çetecilik faaliyetlerinde bulunması ihtimaline karşı önlem olarak 9 Mart 1916’da Kamacan Dağı, Deve Boynu, Kolaz Dağlan, Zigana Kordunu, Horos Dağı kuzeyindeki Rum köyleri ile Canik Sancağı dâhilinde firarileri saklayan, Giresun’da çetecilik yapan Rumların iç bölgelere nakledilmiştir. Yerel makamların tüm Rum nüfusun tahliyesi arzusuna rağmen Harbiye Nazırı Enver Paşa 12 Mart 1916 tarihinde sadece ilk emrin uygulanmasında ısrar etmiştir.[1] Pontus Rumlarının savaş bölgesinden uzaklaştırılması 1. Dünya savaşı sırasında Rumlara uygulanan ilk tehcir olmayıp, Çanakkale Savaşı…
Oku
Makale: Özhan Öztürk “Ben bir tohum ektim, zamanı geldiğinde ülkem onun muhteşem meyvelerini toplayacak” Rigas Feraios[1] Bağımsız Yunanistan’ın kuruluşu’nun Anadolu Rumlarına Etkisi 1821 Yunan isyanı sırasında Yunanistan’da yaşayan 25 bin kadar Müslüman sadece Hristiyan Yunanlılar’a ait bağımsız bir Yunanistan yaratma önünde engel görüldükleri için çoluk çocuk katledilmiş olup, işlenen cinayetler bir nefret patlamasından ziyade önceden planlanmış siyasi bir planın uygulanmasından ibarettir ki[2] 1830’da Osmanlı imparatorluğu Londra Protokolü ile Yunanistan’ın bağımsızlığını tanımak zorunda kaldığında karşısında artık Türksüz, Müslümansız bir devlet bulunmaktaydı.
Oku
Makale: Özhan Öztürk Protestan Kilisesinin etkisi 19. yüzyıl Anadolu’sunda özellikle Amerikalıların, başını çektiği Protestan misyoner kuruluşlarının kurduğu okullar vasıtasıyla Rum Cemaati’nin entelektüel gelişime katkıda bulunduğunu bildirmekte yarar varsa da misyonerler, eğitim alanında elde ettikleri başarıyı[1] dini alanda gösterememiş[2] bu yüzden 1850’de Babıâli tarafından Protestanlara millet statüsü tanınmasının ardından Ortodoks Rumlardan ziyade Ermenilere yönelmişlerdir.
Oku
Makale: Özhan Öztürk Karadeniz kıyılarında bağımsız bir Rum devleti kurulması düşüncesi ilk olarak 1814 yılında Aleksandros İpsilanti, Diyamandis İpsilanti ve Mihail Fotiyadis adlı tüccarlar tarafından, Yunanistan’ın bağımsızlığa kavuşmasına destek vermek amacıyla Odesa’da kurduğu Filiki Eteria Derneği[1] programının 7. maddesinde dile getirilmiştir. Filiki Eteria, Yunanistan’ın bağımsızlığını kolaylaştırmak için Balkan Ortodokslarını da bilinçlendirmeye ve Anadolu’da özellikle Ege bölgesinde yaşayan Rumları organize etmeye çalışmışsa da esas başarısını 1821 Mora isyanı ile başlayan 1830 yılında Yunanistan bağımsızlığında oynadığı rolde göstermiştir.
Oku