Karadeniz Tarihi

Gümenek (Komana Pontika, Hierocaesareia) Tarihi (Tokat)

Makale: Özhan Öztürk Komana Pontika[1], Dazimonitis (Kazova) Ovası’nın ortasında  İris nehrinin iki yakasında Kapadokya Komanalılar tarafından ana tanrıça Ma[2] kültünü yaymak amacıyla kolonize edildiği sanılan, Pontus devletinin Ermenistan ile ticaretinde emporium olarak kullandığı antik bir tapınak kentinin adıdır[3].

Oku
Karadeniz Tarihi

Tokat Tarihi

Makale: Özhan Öztürk  MS 6. yüzyılda yaşayan Bizanslı coğrafyacı Hierokles’in Synecdemus adlı eserine göre Anadolu’da Phrygia Pacatiana, Pamphylia, Lykia ve Kappadocia’da Eudokia[1] isimli dört antik kent bulunmakta olup, sonradan adı Tokat’a dönüşecek olan sonuncusu[2] başlangıçta Anadolu Theması’na bağlı iken VI. Leo döneminde Kapadokya’ya bağlanmıştır[3].

Oku
Karadeniz Tarihi

Amasya Tarihi: Antik Çağ ve Roma Dönemi

Makale: Özhan Öztürk Hakmiş, Muwattalis (MÖ 1315-1296) döneminde Hitit Devleti’nin kuzeydoğu eyaletinin merkezi olup, hava tanrısı Nerik‘in kült merkezi olan Nerik’ te Amasya civarında olmalıdır.

Oku
Karadeniz Tarihi

Pontus İsyanı: İstatistikler ve Tarafların İddiaları

Makale: Özhan Öztürk  Fener Rum Patrikhanesi 1919 yılına 774.235 Rum’un askeri tedbirler yüzünden yaşadıkları bölgeden ayrılmak zorunda bırakıldığını iddia etmiştir[1].

Oku
Karadeniz Tarihi

Pontus İsyanı: Protestan Kilisesi, Patrikhane ve Rus Çarlığı’nın Etkisi

Makale: Özhan Öztürk Protestan Kilisesinin etkisi 19. yüzyıl Anadolu’sunda özellikle Amerikalıların, başını çektiği Protestan misyoner kuruluşlarının kurduğu okullar vasıtasıyla Rum Cemaati’nin entelektüel gelişime katkıda bulunduğunu bildirmekte yarar varsa da misyonerler, eğitim alanında elde ettikleri başarıyı[1] dini alanda gösterememiş[2] bu yüzden 1850’de Babıâli tarafından Protestanlara millet statüsü tanınmasının ardından Ortodoks Rumlardan ziyade Ermenilere yönelmişlerdir.

Oku
Karadeniz Tarihi

Merzifon “Pontos” Kulübü

Makale: Özhan Öztürk Merzifon’daki Rum varlığı Müslüman ve Ermeniler’e nazaran hem sayıca az olup hem de genellikle Rum kültürünün alt tabakasını oluşturan madenci aileleri olup, Gümüşhane civarından gelerek buraya yerleştiklerinden bölgenin yerlisi de değillerdi[1]. Madencilik Merzifon’da verimliliğini kaybetmeye başlayınca madenci aileler ekmeklerini başka yerlerde aramak için bölgeyi terk etmiştir. Merzifon Rum cemaatinin bu yüzden hızla kan kaybetmişse de çocuklarının iyi eğitim almasını isteyen Karamanlı, Trabzonlu ve İstanbullu varlıklı Rum aileleri oğullarını Merzifon’a göndererek Rum talebe oranını kent demografisinin çok üstünde bir orana çıkarmayı başarmışlardır.

Oku