Karadeniz Tarihi

Trabzon 1895 olayları ve 1915: Ermenilerin  Büyük Felaketi

Makale: Özhan Öztürk 1821 Yunan bağımsızlık savaşının başarıya ulaşmasının ardından Anadolu’da Hrisitiyan karşıtlığı güçlenmiş, aynı yıl Trabzon pazarındaki Rum işyerleri yakılırken bazı yerli Rumlar öldürülmüş, Ermeni kaynaklarına göre ancak Hacı Hovannes adlı hatırlı birisinin ricası üzerine vali olayların çığrından çıkmasını engellemiştir[1]. 1826-28 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Trabzon’da yaşayan Ermeni Katoliklerinin Rus tarafını desteklemesi hatta Rus ordusunda Erivanlı Katolik Ermeni generaller bulunması hükümetin Katoliklere karşı tavır almasını bazı rahip ve ileri gelenlerin tutuklanmasına yol açmıştır. Bununla birlikte Rusya’nın galibiyeti ve Çarlığın diplomatik baskısı sonucunda 17 Nisan 1834 tarihinde Katolikler Osmanlı toplumu içerisinde…

Oku
Karadeniz Tarihi

19. Yüzyılda Trabzon Nüfusunun Etnik ve Dini Dağılımı

Makale: Özhan Öztürk 1831 Osmanlı nüfus sayımına göre Trabzon Merkez kazada 6.300, Vakfıkebir ve Sağır’da 5.962, Polathane’de 8.432, Yümerek’de (Yomra) 6.775, Tonya’da 1.910, Sürmene’de 12.985, Of’ta 18.940 erkek yaşamakta olup, buna Trabzon sancağındaki 11.431 reaya eklenince toplam 72.715 erkek etmekteydi.

Oku
Karadeniz Tarihi

1912 Seçimlerinde Trabzon

Makale: Özhan Öztürk Trablusgarp mağlubiyeti, yol ortasında gazetecilerin öldürülmesi, iç isyanlar, hafiye cemiyeti olayı ve Hizb-i Cedit bölünmesinin yıprattığı İttihat ve Terakki Fırkası, mecliste 21 Kasım 1911’de kurulan Hürriyet ve İtilaf Partisi’nin şiddetli muhalefetiyle karşı karşıya gelince 15 Aralık 1911’de sözde Kanun-ı Esasi’nin 35. maddesini değiştirmek gerçekteyse muhalefeti tasfiye etmek için çoğunluğun sağlanamadığı bir oylama yapılmasını ve 18 Ocak 1912’de 3 ay içerisinde yeni seçim kararı alınarak Meclis’in feshedilmesini başarmıştır[1].

Oku
Karadeniz Tarihi

Trabzon Osmanlı Dönemi Tarihi (3. Bölüm) 19. yüzyılın 2. Yarısı

Makale: Özhan Öztürk Göçmen Trafiği 1860’larda Rusya’nın göçe zorladığı Çerkez muhacirlerin büyük kısmı Trabzon ve Samsun yoluyla Osmanlı topraklarına giriş yaparken çoğu aç ve hasta olan muhacirlerin önemli bir kısmı tifüs ve çiçek hastalığı yüzünden ölmüş, salgın kent merkezinde yayılınca Trabzon ve Samsunluların önemli bir bölümü hastalık kapmamak için kenti terk etmiştir[1]. İngiliz raporlarına göre 1 Aralık 1863-17 Şubat 1864 tarihleri arasında sadece Trabzon’da 3 bin göçmenin yanı sıra kentin yerlilerinden 470 Türk, 36 Rum, 17 Ermeni, 9 Katolik ve 6 Avrupalı salgın hastalıklar sebebiyle hayatını kaybetmiştir[2].

Oku
Karadeniz Tarihi

Trabzon Osmanlı Dönemi Tarihi (3. Bölüm) 19. yüzyılın 1. Yarısı

Makale: Özhan Öztürk Tanzimat Sonrası Trabzon 1838 Tanzimat Fermanı Hristiyanların yaşam koşullarını iyileştirirken yeni ekonomik fırsatlar yaratmış, daha iyi yaşam şartları için sürekli Rusya’ya göç veren Pontus Rumları artık Trabzon ve civarındaki yurtlarında güvenli ve refah içinde yaşayabileceklerinin farkına varmışlardır[1]. İngiltere’nin Trabzon konsolosu W. G. Palgrave, yerel çıkarları gözeten derebeylerin halk tarafından desteklendiğini buna karşın bölgeye atanan hükümet yetkililerinin yerel çıkarlar ile İstanbul’un planları arasında denge kuramadıkları için başarısız olduğunu bildirmiştir.

Oku
Pontian Greeks Genocide Memorial
Karadeniz Tarihi

19 Mayıs Pontus Soykırımı İddiası: 1997-2002

Makale: Özhan Öztürk “Başkasının tarihini tahrif etmek, Ulus devlet olmanın bir parçasıdır” “Pontus” terimi 1923 Türk-Yunan Mübadelesi ile Türk siyasi literatüründen çıkıp büyük ölçüde unutulmuş veya olması gerektiği gibi antik bir coğrafi terim olarak algılanma sürecine girmişse de, uzun bir aradan sonra 1980 ve 1990’larda Türkiye’nin Kürt ayrılıkçılar yüzünden zayıfladığını düşünen Yunanistan’ın uygulamaya koyduğu dış politika araçlarından biri olarak “Pontus” konusu uluslararası kamuoyunun gündemine sokulmak istenmiş böylece siyasi bir terim olarak yeniden popüler olmuştur.

Oku