Karadeniz Tarihi

Suğdak, Suğdak Seferi, Theodoro Prensliği ve Magnup Kale

Makale: Özhan Öztürk Feodosiya’nin 57 km batısında, Kırım’ın başkenti Simferopol’un 104 km doğusunda yer alan bir sahil kasabasının adı olup, MS 212’de Alanlar tarafından kurulduğu[1] ve Bizans döneminde Suğdea[2] adını aldığı sanılmaktadır. MS 6. yüzyılda I. Justinian döneminde kalesi inşa edilmişse de MS 7. yüzyılda Hazarlarca yağmalanmasına engel olunamamıştır.

Oku
Karadeniz Tarihi

Sivastopol Tarihi (Khersonesos Taurika, Kherson, Korsun, Akyar, Sivastopol), Ak mescit ve Or Kapı

Makale: Özhan Öztürk Khersonesos[1] Taurika[2] veya Khersonesos, Kırım’ın Taurika olarak bilinen güneybatısında MÖ 5. yüzyılda Heraklea Pontikalılar tarafından kurulan bir Yunan kolonisi[3] olup, bu özelliği sebebiyle Kuzey Karadeniz’de bulunan tek Dor yerleşimidir.

Oku
Karadeniz Tarihi

Gözleve (Kerkinitis, Eupatoria, Yevpatoria, Kezlev) ve Ermeni Bazar, Armyanskiy Bazar, Armyansk

Makale: Özhan Öztürk Kerkinitis,[1] MÖ 6. yüzyılda Kırım’ın güney batısındaki Kalamiş (Kalamitski) körfezinin kuzeyinde kurulmuş bir Yunan kolonisi olup,[2] Atina, Sinop, Rodos, Ereğli, Khersoneses ve Pantikapea ile ticari ve kültürel ilişkileri bulunan bir liman kentiydi.

Oku
Karadeniz Tarihi

Olbia, Nikonium, Kharaks, Tamiraki, Dandake ve Berezan Adası

Makale: Özhan Öztürk Olbia[1], Berezan adasının karşısında antik Hypanis nehri ağzından[2]  sağ kıyıda 240 stadia mesafede kurulmuş bir Yunan kolonisinin adı olup, Karadeniz’in kuzeyindeki en önemli emporionlardan birisidir.

Oku
Karadeniz Tarihi

Trabzon Osmanlı Dönemi Tarihi (3. Bölüm) 19. yüzyılın 2. Yarısı

Makale: Özhan Öztürk Göçmen Trafiği 1860’larda Rusya’nın göçe zorladığı Çerkez muhacirlerin büyük kısmı Trabzon ve Samsun yoluyla Osmanlı topraklarına giriş yaparken çoğu aç ve hasta olan muhacirlerin önemli bir kısmı tifüs ve çiçek hastalığı yüzünden ölmüş, salgın kent merkezinde yayılınca Trabzon ve Samsunluların önemli bir bölümü hastalık kapmamak için kenti terk etmiştir[1]. İngiliz raporlarına göre 1 Aralık 1863-17 Şubat 1864 tarihleri arasında sadece Trabzon’da 3 bin göçmenin yanı sıra kentin yerlilerinden 470 Türk, 36 Rum, 17 Ermeni, 9 Katolik ve 6 Avrupalı salgın hastalıklar sebebiyle hayatını kaybetmiştir[2].

Oku
Karadeniz Tarihi

Trabzon Osmanlı Dönemi Tarihi (3. Bölüm) 19. yüzyılın 1. Yarısı

Makale: Özhan Öztürk Tanzimat Sonrası Trabzon 1838 Tanzimat Fermanı Hristiyanların yaşam koşullarını iyileştirirken yeni ekonomik fırsatlar yaratmış, daha iyi yaşam şartları için sürekli Rusya’ya göç veren Pontus Rumları artık Trabzon ve civarındaki yurtlarında güvenli ve refah içinde yaşayabileceklerinin farkına varmışlardır[1]. İngiltere’nin Trabzon konsolosu W. G. Palgrave, yerel çıkarları gözeten derebeylerin halk tarafından desteklendiğini buna karşın bölgeye atanan hükümet yetkililerinin yerel çıkarlar ile İstanbul’un planları arasında denge kuramadıkları için başarısız olduğunu bildirmiştir.

Oku