kargo – Özhan Öztürk Makaleleri

Trabzon Osmanlı Dönemi Tarihi (3. Bölüm) 19. yüzyılın 1. Yarısı

Ocak 11, 2018 Özhan Öztürk19. yüzyıl, Atatürk, Avusturya, borç, cargo, credit, Cumhuriyet, din, dini, economy, eğitim, Ekonomi, Ermeni, Ermeniler, etnik, gemi, gezi, Greece, Hristiyanlar, İngiliz, İngiltere, İslam, istatistik, Kafkasya, karadeniz, karadeniz gezi, karadeniz tarihi, kargo, Katolik, Kırım, kredi, mübadele, Müslümanlar, nüfus, Ortodoks, Osmanlı, Osmanlı tarihi, rakamlar, Rumlar, russia, rusya, savaş, Tanzimat, Tanzimat Fermanı, Ticaret, Trabzon, Trabzon gezi, Trabzon limanı, Trabzon tarihi, Trade, Turkey, Türkiye, Türkler, Yahudi, yetim, yük0 comment

Makale: Özhan Öztürk Tanzimat Sonrası Trabzon 1838 Tanzimat Fermanı Hristiyanların yaşam koşullarını iyileştirirken yeni ekonomik fırsatlar yaratmış, daha iyi yaşam şartları için sürekli Rusya’ya göç veren Pontus Rumları artık Trabzon ve civarındaki yurtlarında güvenli ve refah içinde yaşayabileceklerinin farkına varmışlardır[1]. İngiltere’nin Trabzon konsolosu W. G. Palgrave, yerel çıkarları gözeten derebeylerin halk tarafından desteklendiğini buna karşın bölgeye atanan hükümet yetkililerinin yerel çıkarlar ile İstanbul’un planları arasında denge kuramadıkları için başarısız olduğunu bildirmiştir.

Oku

Karadeniz Tarihi

Trabzon Osmanlı Dönemi Tarihi (2. Bölüm) 18. ve 19. yüzyıl

Ocak 11, 2018 Özhan Öztürk19. yüzyıl, Avusturya, Ayan sorunları, borç, cargo, credit, economy, Ekonomi, Ermeni, gemi, gezi, Hristiyanlar, İngiliz, İngiltere, Kafkasya, karadeniz, karadeniz gezi, karadeniz tarihi, kargo, Kırım, kredi, Müslümanlar, nüfus, Osmanlı, Osmanlı tarihi, rakamlar, Rumlar, russia, rusya, savaş, Ticaret, Trabzon, Trabzon gezi, Trabzon limanı, Trabzon tarihi, Trade, Turkey, Türkiye, yük0 comment

Makale: Özhan Öztürk Trabzon ve civarında Ayan sorunları Osmanlı devletinde ayan önceleri bir toplum veya bölgenin ileri geleni anlamında kullanılmasına karşın 18. yüzyılın ortalarından itibaren devlet için asker sağlayan, vergi toplayan, zahire ve hayvan temini konularında aracı olan şehrin ileri gelen ve mutlaka “yerli”[1] ailelerine verilen idari bir görev haline dönüşmüştür.[2] Ayanlar halkın vergilerini toplarken, tevzi defterlerine kendileri için akçeler ekliyor, halkın şikâyetlerini dikkate almıyor, vekil tayin ettikleri vilâyet kethüdaları vasıtasıyla “bedel-i nüzul”, “avarız”, “imdad-ı seferiye” ve imdad-ı hazeriye” gibi vergileri çoğu zaman zor kullanarak topluyor, kanunsuzluklarına hatta dönem dönem…

Oku