Mitoloji, Gezi, Tarih
DİŞBUDAK AĞACI Dişbudak, Kapalı tohumlu bitkilerden, çift çenekli sınıfına giren zeytingiller (Oleaceae) familyasının Fraxinus cinsini oluşturan türünden, boyu 10–30 m arasında, düzgün gövdeli yuvarlak tepeli ağaç çeşidinin adıdır. Dişbudak ağaçları genellikle sulak ya da derin toprağa sahip yerlerde bulunurlardı. Dişbudak ağacı çeşitli kültürlerde kutsal kabul edilmiştir:
Oku
MEŞE AĞACI Dünyanın pek çok bölgesinde bulunan, 25 m boy ve 2 m gövde genişliğine ulaşabilen, yaz-kış yapraklarını dökmeyenleri de bulunan kerestesi dayanıklı bir ağacın adıdır. Meşe ağacı neredeyse tüm eski kültürlerde kutsal kabul edilmiş, Eski Yunan’da Zeus, Mezopotamya’da Baal, İskandinavya’da Thor ile ilişkilendirilmiş, Kuzey Amerika Yerlileri, Keltler, Yahudiler ve daha pek çok halk tarafından saygı görmüştür.
Oku
Ağaç ilkel toplumlarda tanrı veya tanrıça olarak tapınılan toprağın bir parçası ve temsilcisi olarak görülmüştür. Ağaçların bir ruhunun olduğuna ve yaşam döngüsünün sembolü olduğuna inanılmış, baharda yeşillenip yazın meyve veren, sonbaharda solup kışın yapraklarını döken ağaçlar doğum-yaşam-ölüm süreci ile özdeşleştirilmiştir.
Oku
Akri, andız ya da andız ağacı, servigiller familyasından, 10–15 m boya ulaşabilen, kışın iğne yapraklarını dökmeyen bir ağaç çeşididir (Artvin). Ermenice akri ‘beyaz gövdeli ve diş şeklinde yaprakları olan bir ağaç cinsi’ kelimesiyle ilişkilidir.
Oku