16 Haziran 1941 Amerikan hükümeti, Almanya’ya ABD’deki tüm elçilik ve konsoloslukları kapatmasını emretti ve Almanları büyükelçilik binalarını Nazi casusları ve propagandası için üs olarak kullanmakla suçladı.
Führer Adolf Hitler’in eski Genel Başkan Yardımcısı Rudolf Hess amacına ulaşamayınca Britanya’da gözaltında intihar girişiminde bulunup kendisini hapishanenin merdivenlerinden aşağıya attı ama sadece bir bacağını kırdı.
Mısır’daki İngiliz tanklarının neredeyse yarısı, Battleaxe Operasyonunda Alman silahları tarafından tahrip edildi veya kullanılmayacak denli zarar gördü.
17 Haziran 1941 Kuzey Afrika’da, Rommel’in Afrikakorps‘u Müttefiklerin arka tarafına sarkıyor: İngiliz ve Hint askerlerinin ilerlemesini kuşatmakla
tehdit edince Müttefikler tuzağa düşmekten kaçınmak için umutsuzca geri çekiliyorlar. Müttefik telsiz mesajların yakalayan Erwin Rommel, Düşmanının paniğinden memnun: “Şu anki şaşkınlıklarıyla, İngilizler hiçbir şeye başlamayacak” diyor.
Mısır’daki İngiliz subaylar artık tüm radyo mesajlarını Hintçe’ye çevirmek için Hintli askerlerini kullanıyor böylece mesajların Almanlarca dinlenip anlaşılmasını engellemek istiyorlar.
Stalin, Luftwaffe’deki yüksek rütbeli bir Sovyet casusundan gelen Alman işgalinin yaklaşmakta olduğu
uyarısını ağır bir küfür sarf ederek reddetti.
18 Haziran 1941 Müttefik kuvvetler Suriye’ye doğru ilerliyor.
Suriye’ye doğru ilerleyen Avustralyalı askerler, eski bir Roma su kemerinde ayak banyosu yapma fırsatını kullanıyor.
Churchill, Türkiye ile ittifak yapmayı umarken, Türk ve Alman hükümetleri 10 yıllık “dostluk anlaşması” imzaladı.
Stalin yazlık evinde dinlenebilmek için Moskova’dan ayrıldı. Sovyet sınırında toplanan Alman ordularının “Hitler’in blöfü” olduğu iddia ediliyor.
Cebelitarık’ta Kraliyet Donanması üssüne gizlice saldırma ve savaş kruvazörü H.M.S Renown’u torpilleme görevi alan Alman U-138 denizaltısı İngiliz savaş gemileri tarafından tespit edildikten sonra sualtı bombalarıyla yüzeye çıkmaya zorlanıyor. Gövdesi basınçtan bükülen U-138 30 dakika ile bir saat arasında bir süre olarak tahmin edilen bir sürenin ardından yüzeye çıkmak zorunda kaldı ve mürettebat gemiyi terk etti.[1]
19 Haziran 1941 ABD’nin elçiliklerini kapatmasına karşı dişe diş bir misilleme için, İtalya ve Almanya
tüm Amerikalıların ülkelerinden ve işgal ettikleri bölgelerden çıkmasını istiyorlar; ABD ile Faşist Mihver arasındaki diplomasi çöküyor.
NKVD, SSCB’nin işgal altındaki Baltık ülkelerinde ve Polonya’da on binlerce Sovyet karşıtı unsuru genç, yaşlı, fakir, zengin, eğitimli, eğitimsiz, çoluk-çocuk herkesi tutuklayıp, Sibirya’ya sürüyor.[2]
Kadınlar ve çocuklar, başkent Helsinki de dâhil olmak üzere doğu Finlandiya’dan tahliye ediliyor, Finlandiya Kış Savaşı’nda ölümüne çarpıştığı eski düşmanı Sovyet Rusya’ya saldırmak ve kaybettiği toprakları geri almak için Almanya’ya katılmaya hazırlanıyor.
Japonya’daki Sovyet casusu Richard Sorge, Japonya’daki Alman elçiliğindeki temaslarından yakın zamanda SSCB’nin istila edileceğini bildirdi: % 95 birkaç gün içinde savaş başlayacak dedi. Sorge, Barbarossa Operasyonu’nun 20-22 Haziran tarihleri arasında başlayacağını öngörüyor. Stalin, Sovyet casusunu küçümseyerek, “kendisini Japonya’da bazı küçük fabrikalar ve genelevler ile kurdukları küçük bir bok” olarak tanımlayıp kınıyor.
“Battleaxe Operasyonu” nun başarısızlığından sonra, Mısır’daki Müttefik kuvvetleri güvenli bölgeye geri döndü. Müttefikler 1000 adam kaybetti üstelik 91 İngiliz tankına karşı sadece 12 Alman panzerini imha edebildi.
19 Haziran 1941 tarihli New York Times gazetesi, Sovyet-Alman gerginliğinin yanı sıra, Türkiye, İsviçre, İsveç, Portekiz ve İngiltere’den gelen altı haberi bir arada vererek savaşın tansiyonun artacağı ve kapsamının genişleyeceğini öngördü.
20 Haziran 1941 SSCB sınırındaki Alman birliklerine, topları gizlice bölgeye yerleştirme emri verildi. Askerler, Polonyalı çiftçi kılığında ve eğitim alıştırması adı altında gizli görevleri yerine getiriyorlar. Tarihin en büyük istila gücü yaklaşık 4 milyon Alman askeri Sovyetler Birliği’nin sınırlarında toplandı: “Barbarossa Operasyonu” 2 gün içinde başlıyor.
Sovyet arkeologları, Türk İmparatoru Timurlenk’in cesedini Semerkand’daki türbesinden çıkarıyorlar: Mezarın üzerine oyulmuş yazı: “Dirildiğimde dünya titreyecek.”
21 Haziran 1941 Alman askeri Siegfried Knappe SSCB sınırında seferberlik emrini sorguluyor: “Neden Rusya’ya saldıralım?” Subayının cevabı: ‘Bu sadece bir varsayım’.
Berlin’deki Sovyet Büyükelçiliği Stalin’e Wehrmacht’tan çalınan yeni basılmış Rusça bir cümle kitabını gönderiyor: Kitapta “NKVD misiniz?” ve “Toplu çiftlik nerede?” gibi Alman işgali için ipucu veren cümleler bulunmakta.
Alman Yüksek Komutanlığı “Dortmund” sözcüğü şifre olarak belirledi ve SSCB’nin işgaline işaret etti: “Saldırının başlangıcı için 22 Haziran günü kesinleştirildi.” Alman ordusu, Hitler’in “Bolşevizme karşı haçlı seferine” katılmak için seferberlik yapan Macaristan, Romanya, Finlandiya birliklerinin yanı sıra Fransız ve İskandinav SS gönüllüleri ile birleşmiş durumda. Rumen Diktatör Antonescu şahsen Hitler’e şöyle güvence veriyor:
“Orada olacağım. Slavlara karşı hareket ederken, daima Romanya’ya güvenebilirsiniz.”
Eski bir Komünist olan Alman asker kaçağı NKVD sınır muhafızlarına yarın için SSCB’ye yönelik bir saldırı planlandığını söylemek için Sovyet sınırını geçiyorsa da Stalin yalan ifade verdiği için adamın vurulmasını emrediyor. Bu sırada Almanlar, işgal birliklerinin geçtiği yerlerde asker postallarından çıkan ayak sesleri duyulmasın diye SSCB sınırına yakın yollara kum koyuyor.
ABD Başkanı Roosevelt, Alman U-boat denizaltılarını ‘açık deniz korsanları’ olarak tanımlarken, Amerika, Nazilerin hakimiyetine dünya getirmeyi teklif etmiyor diyerek Almanya’ya meydan okuyor.
22 Haziran 1941 Sabah 3.15’de Sovyet ve Alman işgali altındaki Polonya sınırındaki Bug nehrindeki Sovyet sınır muhafızları Almanlar tarafından “önemli meseleleri tartışmak” amacıyla çağrıldıktan sonra makineli tüfekle taranarak öldürüldü. Barbarossa Operasyonu başlıyor: 3,6 milyon askerden oluşan Alman ve Nazi müttefiki birlik, Finlandiya’dan Karadeniz’e uzanan hat boyunca Sovyetler Birliği’ni istila ediyor.
(Detaylı Bilgi için Bkz. Almanya’nın Rusya’yı İşgali: 2. Dünya Savaşı’nda Doğu Cephesi)
Alman topçusu ve Luftwaffe bombardıman ateşi geri çekilmeye cesaret edemeyen hazırlıksız Kızıl Ordu’da hasara yol açıyor. Stalin “kışkırtıcı” eylemleri yasakladı. Çaresiz Sovyet sınır muhafızları Moskova’ya haber veriyor. Soru: “Ateş altındayız. Ne yapalım?” Yanıt: “Delirmiş olmalısınız, kimse size saldıramaz; neden mesajını gizli kod ile göndermiyorsunuz?
Almanlar SSCB’yi kuzeyde Leningrad’a, güneyde Ukrayna’ya ve merkezde Moskova’ya doğru üç büyük ok istikametinde istila ediyor.
Stalin, Politbüro’yu acil toplantıya çağırdı. Halen, işgalin Alman generallerinin bir provokasyonu olduğunu iddia ediyor: “Hitler kesinlikle bunu bilmiyor” diyor. Kızıl Ordu askeri kılığına giren Alman “Brandenburger” ajanları Sovyet hatlarının gerisine giderek, telgraf tellerini kesiyor ve hayati köprüleri havaya uçuruyor. Sovite birliklerinin ön cephesi tamamen karışmış durumda. Yılın en kısa gecesinden sonra şafak vakti Luftwaffe bombardıman uçakları gökyüzüne hâkim olurken, Wehrmacht askerleri SSCB’ye doğru yürüyor.
Sovyet Hava Kuvvetleri, Luftwaffe bombardımanıyla çoğu daha havalanamadan hangarında yok edildi. 1.800 Rus uçağı savaşma fırsatı bulamadan imha edilirken buna karşılık 35 Alman uçağı düşürüldü.
Luftwaffe Generali Hans Jeschonnek çok sevinçli: Britanya şehirlerini havadan vurma işi Blitz ile uçak ve pilotlarını kolayca harcadığını düşünen general pek mutlu değildi ki Doğu cephesi açılınca “En sonunda yine gerçek bir savaş!” sözlerini sarf etti. Barbarossa Operasyonu’na katılan Alman tank şoförü Henry Metelmann (18 yaşında): “Yaşam tarzımızı alt ırklara ve milletlere dayatmak insanlığın iyiliği için bir Alman görevidir” sözlerini sarf ediyor.
Moskova Radyosu, Sovyetler Birliği’nin işgal edildiğini ilan etti: Dışişleri Bakanı Molotov tarafından düz ve monoton bir ses tonuyla olarak okunduktan sonra: “Napolyon’a karşı olduğu gibi (Almanlara karşı) muzaffer bir Vatanseverlik Savaşı yapacağız” sözüyle tamamlandı. Moskova sokaklarındaki Sovyet vatandaşları, Nazi Almanyası ile yıllar boyu barış vaat eden propaganda araçlarındaki hoparlörlerden artık savaş duyurusunu dinliyor. Moskova’daki bir fabrika müdürü, yurtseverlik damarı tutunca veya moral yükseltmek amacıyla işçilerine Kızıl Ordu’nun Almanlara karşı saldırıya geçtiğini Varşova’yı ele geçirdiğini açıklamışsa da yalan söylediği için NKVD tarafından tutuklanmıştır. Alman tankları daha ilk gün Sovyet direnişini kırarak SSCB içlerine doğru ilerlemeye başladı ki bazı panzer kolları 80 mil ilerlemeyi başardı.
Amerikan izolasyonistlerinin lideri Charles Lindbergh Avrupa Savaşı’nın geldiği yeni durumu şöyle açıklıyor: ‘Ülkemin zalim, barbar ve tanrısız Rusya yerine Almanya ile müttefik olmasını tercih ederim’.
Moskovalı bürokrat çok yanlış bir umutla Danilov günlüğüne şöyle yazıyor: “Şimdi rahat nefes alabiliyoruz. Hitler üç gün içinde Moskova’da olacak ve biz aydınlar tekrar düzgün yaşayabileceğiz.” Koyu anti-komünist Winston Churchill, kana susamış sokak serserisi[3] olarak andığı Hitler’in SSCB’yi işgalini kınıyor.
Churchill, Stalin’i Nazilere karşı desteklediği için eleştirilince: “Hitler Cehennemi istila ederse, en azından Avam Kamarası’nda Şeytan’a olumlu bir referans yapardım” sözlerini sarf ediyor.
İngiliz Savaş Ofisi bir ay içinde Kızıl Ordu’nun neredeyse tamamen çöküşünü öngörüyor: “Alman zırhlı
birimleri üç hafta veya daha kısa bir sürede Rostov-Moskova hattına ulaşabilir.”
Suriye’de müttefikler muzaffer oluyor: Vichy Fransız kolonisinin başkenti Şam, Avustralya, Hindistan ve Özgür Fransız birliklerinin ordusuna yenik düşüyor. Vichy Fransızları, Şam’dan kaçarak geride ıssız bir şehir bırakıyor. Bir sokak grafitisi: “Bekleyin, pis İngiliz piçleri, Almanlar gelene kadar koşun.”
Politbüro sınırlara yakın bütün Kızıl Ordu birliklerine derhal karşı saldırı emri verdi. Aslında bu durum imkânsız çünkü çoğu birim yok edildi veya kaçtı, kaldı ki bunların çok azı Moskova’dan emir alabiliyor.
23 Haziran 1941 Estonya, Letonya ve Litvanya’daki milliyetçi gerillalar, Almanların Baltık devletlerini kurtarmasını memnuniyetle karşılayarak Sovyet işgalcilerine karşı isyan ediyor. Estonyalılar, ormana doğru kaçarak hem Alman istilacılardan saklandılar hem de Sovyetlerin yok edilmesini araya girmeden beklediler. Komünizm karşıtı partizan Juhan Jaik: “Estonya’nın orman ve bataklıkları artık çiftlik ve tarlalardan daha kalabalık.”
İtalya SSCB’ye savaş ilan ediyor: Barbarossa Operasyonundan bir günden daha fazla önce uyarılmadığı için üzülen Mussolini, özel olarak “Almanya’nın (Alman kartalının) bu macerada çok fazla tüy kaybedeceğini” umuyor.
Kızıl Ordu iletişimi koptu. Ön cephede komutan Pavlov, haberleşme için eski U2 çift kanatlı uçaklarının kullanımını öneriyor tabii ki bu uçakların Luftwaffe avcılarına yakalandığında hiçbir şansları yok. Pavlov’un habercilerinden sadece ikisi, Kızıl Ordu subaylarına hayati önemde haberleri taşımak için havalanıp hedeflerine ulaştılarsa da NKVD tarafından “Alman casusları” olarak kurşuna dizildiler.
Bununla birlikte Kızıl Ordu, Alman işgali karşısında tamamen çaresiz değil: Wehrmacht, Dubissa nehrinde “Rus colossusu” ve “çelik canavarlar” lakaplarıyla tanınan KV1 ağır tankları tarafından durduruldu.
Alman General Reinhard: “Panzerlerimizden biri çamura saplandı; bir KV-1, siyah canavar, tereddüt etmeden tankın üzerine çıktı”. Pek çok Alman, Rusya’nın işgali haberini duyunca şok oldu: Propaganda bakanı Goebbels, günlüğüne şunları yazıyor: “Çabuk kazanmalıyız; ulusumuz barış istiyor ve her yeni macera için endişeleniyor.”
Bir Rus askeri komutanına şunları söylüyor: “Almanların yakınlaşmasına ve Komünizmi nasıl kucaklamaları ve Hitler’i devirmeleri gerektiğinin onlara açıklanmasına izin vermeliyiz”. 2. SS Panzer
Tümeni “Das Reich”den[4] bir Alman erbaş (NCO) evinde günlüğüne şöyle yazıyor: “Benim inancım, Rusya’nın yıkılmasının Fransa’nınkinden daha uzun sürmeyeceği ve Ağustos’ta iznimi hala alacağımı düşünüyorum.”
Stalin, yüksek ordu komutanlığı için eski bir Çarlık sözcüğü olan “Stavka“yı[5] yarattı ve Rusların “Anavatan için savaşmasını” istedi.
SSCB’nin Almanya tarafından işgali üzerine Londra‘nın Daily Mail gazetesinde yayınlanan bir karikatür: Hitler’den Stalin’e “Beni affet yoldaş, ama çok iyi bir fırsat gibi göründü!”
24 Haziran 1941 Letonyalı milliyetçiler, 3 kasabayı ele geçirdiler, bağımsızlıklarını ilan ettiler ve Sovyet işgalcilere karşı yardım etmeleri için Alman birliklerine haber gönderdiler. Panik halindeki NKVD yani Sovyet gizli polisi, “sabotajcı, casus ve hain olarak şüphelendiği binlerce kişiyi tutukladı. Bugün yalnızca Moskova’da 700 kişi hapsedildi. Almanlar, SSCB’ye derinliğine nüfuz ediyor: New York Times gazetesinde bugün yayınlanan harita işgalcilerin rotasını gösteriyor, ancak hızlarını hafife alıyor.
Alman “Blitzkrieg”savaşı SSCB insani ve endüstriyel gücü devreye girmeden önce hızlı ve kararlı
zaferlere dayanıyor. Hitler: “Sadece kapıyı tekmelemeye ihtiyacımız var ve tüm çürümüş yapı çökecek” diyecek denli Barbarossa Operasyonu’na güveniyor. Doğuya yönelen Alman ordusu, Sovyetlerin geri çekilmesini keserek, Minsk’in batısındaki çok sayıda tankı ele geçirmeyi ve 100.000 Kızıl Ordu askerini esir almayı başarıyor.
Panzerlerin hızı etkileyici olsa da istilacı Alman ordusunun büyük bölümü yaya olarak ve Avrupa’daki çiftliklerden toplanan 600.000 at tarafından taşınan malzemelerle hareket ediyor. Luftwaffe bombardıman uçakları üç dalga halinde Sovyet Minsk kentini bombaladı, önce kentin su kaynağını yok etti, sonra binaları yakıp yıktı ki şehrin yaklaşık % 85’i yakıldı, 1000’den fazla kişi öldü.
ABD Senatörü Harry Truman: “Almanya’nın savaşı kazandığını görüyorsak, Rusya’ya yardım etmeliyiz; Rusya kazanıyorsa, Almanya’ya yardım etmeliyiz ve bu şekilde onların mümkün olduğunca birbirlerini öldürmelerine izin vermeliyiz.”
25 Haziran 1941 Stalin “kavurucu toprak” taktiklerini ilan etti: Sovyet birliklerinin geri çekilirken işgalcilerin yiyecek ve barınak bulamaması için tüm gıda kaynakları ve evleri yakmalarını emretti. Stalin: “Düşman ve suç ortaklarına tek bir motor, demiryolu aracı, bir kilo hububat veya bir galon yakıt bırakılmamalı. Kızıl Ordu subayı Alexander Andrievich’in alayı, bir Luftwaffe hava saldırısı ile darmadağın olduktan sonra şunları söylüyor: “Generallerimizden biri, birliklerinin, düşmandan kaçışını izliyor. Arkasında, Napolyon’un işgalinin yolunu işaretleyen bir dikilitaş duruyor”.
Alman pilot Heinz Knoke: “Duygularımız nefret etmekten ziyade hor görmek. Bolşevikleri çamura sokmak tatmin edici.” Bu arada Finlandiya kuvvetleri de SSCB’yi işgal ediyor. Finler bunun “Devam Savaşı” olduğunu açıkladılar: Geçen yılki Kış Savaşı’nda Ruslar tarafından “çalınan” toprakları kurtarmayı amaçlıyorlar.
ABD Başkanı Roosevelt, ordu ya da silah endüstrisi için işe alımlarda ırk ayrımcılığını yasakladı.[6]
Bazı gruplar ABD’nin savaşa girmesine karşı çıkıyordu. Bunlardan Amerikan Komünist Partisi şimdi SSCB’yi işgal eden “Faşist saldırganlara” karşı müdahale edilmesini isteyerek tavrını değiştiriyor.
26 Haziran 1941 ABD Federal hükümeti tarafından ilk kez ırksal işe alım eşitliği kuralı; ABD, Jim Crow Yasaları[7] tarafından tutulurken Faşizm ile savaşmaya hazır olamaz[8].
SSCB’deki büyük Alman başarısına rağmen, bazı Kızıl Ordu birlikleri hala 19. yüzyıldan kalma Brest-Litovsk kalesini inatla savunuyor. Brest-Litovsk, 5 gün ve sürekli saldırı geceleri kuşatma altındaydı. Alman topçuları, alev silahları ve göz yaşartıcı bombaları Sovyet savunucularını kalenin iç kısmına yönlendirdi. Alman Papaz Rudolf Gschöpf, Brest-Litovsk’ta: “Sovyet direnişi yalnızca, binanın kendisi
olduğu zaman, duvarlar patlamalarla zemine gömüldüğü zaman ortaya çıkmaz”. Pek çok Sovyet sınır muhafızına, kışlada yaşayan eşleri ve çocukları eşlik ediyor; şimdi çocuklar bombalanan kale içinden geçerek su ve mühimmat taşıyor.
Birkaç Sovyet uçağının uçmaya devam etmekle kalmayıp, misilleme de yapıyor: Helsinki’yi, Varşova’yı ve tuhaf bir şekilde hala tarafsız olan Macaristan’daki Kassa kentini bombalıyorlar.
Fin birlikleri, Raate yolu boyunca Sovyet gözlem kulelerinden ilerleyen birlikleriyle SSCB’ye girdi.
Alman fotoğrafları, Wehrmacht’in Rus kasabasına varışını gösteriyor. Almanlar, Sovyet yetkilileri veya Yahudileri ayırt etmeden öldürmeye başlıyorlar.[9]
İngiliz yazar Gerald Brenan: “Pasifistler matematikte kötü. Öldürülen her Alman kadın ve çocuk Avrupa’nın gelecekteki güvenliğine bir katkı sağlıyor.”
27 Haziran 1941 SS öldürme mangaları veya “Einsatzgruppen” Yahudilerin ve Komünistlerin katledilmesini taahhüt ve teşvik ederek Alman ordusunun SSCB’de ilerlemesine paralel hareket ediyor. Einsatzgruppen, Yahudi komşusunu öldürmeye istekli Baltık, Ukraynalı ve Polonyalı milliyetçilere ve antisemitlere yardım ediyor. Bir olayda, Kovno kentindeki Litvanyalılar Yahudileri demir çubuklarla öldürürken, Alman askerleri izliyor.[10]
Fransa’nın düşüşü sırasında tutuklanan Jeeves & Wooster’ın ünlü İngiliz yazarı P.G. Wodehouse Almanlarca serbest bırakılıyor. Ünlü yazar şu anda Berlin’de, deneyimleri hakkında esprili yayınlar yapıyor. Wodehouse, ABD’ye Nazi’nin tutsaklığı hakkında tarafsız bir konuşma yapıyor: “Birçok yönden oldukça kabul edilebilir bir deneyim oldu. Sizi salonlardan uzak tutuyor ve okumanıza yetişmek için zaman veriyor.”[11]
Alman tankları şimdi, çok önemli bir Sovyet tedarik merkezi olan Minsk’in 50 mil içerisindeler. Almanlar yüzbinlerce Kızıl Ordu adamı arasında sıkışıp kaldılar.
SSCB İngiltere’nin Almanya’ya karşı ittifak teklifini kabul etti. Churchill’in dediği gibi: “Nazidom[12]’a karşı savaşan herhangi bir adam yardımımıza sahip olacak. Stalin olsa bile. İngiltere genelinde bir yıllık et tayın defterleri yayınlanıyor: Gıda Bakanlığı reklamları müşterileri uyarmamaları konusunda uyardı.
Kaunas’taki bir Alman askeri, “ölüm tüccarı” olarak bilinen bir Litvanyalı’nın 50 Yahudi öldürmesini izliyor: “Bir sonraki adam sessizce öne çıktı ve ahşap sopayla dövülürken her sopa sesine seyircilerin tezahüratı eşlik etti!”
28 Haziran 1941 Ukrayna’yı istila eden Almanlar, yerli halk tarafından kendilerini Stalin’den kurtaran kişiler olarak çiçeklerle ve tezahüratlarla karşılanıyor. Ukraynalı Stefan Kurylak: “Halkımız Almanlara yardım ediyor, onlara yiyecek ve su getiriyor hatta bazıları sağ kollarını bile yukarı kaldırıp Nazi selamı da veriyor.”
Bilim kurgu yazarı H.G. Wells, Winston Churchill’e bir tavsiyede bulundu: Almanya’nın gıda mahsullerini ülkeyi kimyasal bombalama yoluyla imha ederek Alman halkını açlıktan öldürmek; “Savaşı sonlandırmanın en insancıl yolu bu!”
Alman kuvvetleri, Kızıl Ordu’yu terk ettiği harabe halindeki Minsk’e ulaştı. Sovyet birliklerinin önemli bir kısmı dikenli teller arkasında hapsedildi veya vuruldu. Alman General Lemelsen, “Esirlerin sorumsuzca vurduğunu defalarca duyuyorum. Bu cinayet.” Generalin protestosu yüksek komuta tarafından reddedildi.
Sovyet gizli polisi ise Baltık’tan Kırım’a kadar geniş bir bölgede Alman işgalcilerin onları serbest bırakmasına izin vermek yerine siyasi mahkûmları katlettiler. SSCB’nin Alman işgali altındaki veya girme ihtimali olan yerlerde tutuklanan en az 100.000 kişi bu şekilde öldürüldü.
29 Haziran 1941 Almanlar Minsk’i ele geçirirken, Sovyet Komutanlığı kargaşa ile kavruluyor. Stalin, Kremlin’deki bir toplantıda öfkeyle bağırarak kurmayları üzerinde adeta fırtına estiriyor: “Lenin devletimizi kurdu ve biz onu mahvettik!”. Kızıl Ordu karargahından İvan Kulish: “Tamamen kaos! Haberleşme yok; komutanlar askerlerinin nerede olduğunu, nerede olduklarını, düşmanın nerede
olduğunu bilmiyorlar. Utanç verici.”
Stalin, komutanlarını Kremlin’de bırakarak Moskova dışındaki evinde inzivaya çekildi ve bütün görüşme çağrılarını reddetti. Molotov: “O bitkin durumunda.”
30 Haziran 1941 Stalin’in bakanları onsuz karar vermeyi reddediyorlar: astlarının sadakatini bozmak için sınayan Rus çarı Korkunç İvan’ı taklit etmesinden korkuyorlar. Emrindeki orduları kuşatılan veya yok edilen Sovyet Batı cephesi komutanı General Pavlov’un “soruşturma” için NKVD’ye rapor vermesi emrediliyor.
Etkili bir şekilde savaşan Sovyet komutanlarından biri Konstanin Rokossovsky’dir: Adamları bir Alman panzer bölüğünü pusuya düşürdü. Rokossovsky, zamanında Stalin tarafından tasfiye edilmiş ve Gulag’a gönderilmişti ki birkaç ay önce salıverildi. Bir Sırp süvari subayı olan Rokossovsky, kendisini itham eden kişilerin hepsi gözaltında öldükten sonra serbest bırakıldı. Stalin, ihtiyaç duyduğu Rokossovsky’nin nerede olduğunu sordu: “Hapisteydim.” Stalin: (pişmanlıkla) “Cezaevine gitmeyi seçmek için iyi bir zaman!”.
Piyade saldırısı ile Brest kalesini ele geçiremeyen Almanlar, Luftwaffe bomanrdımanı ile Sovyet savunmasını molozlara dönüştürmeyi deniyor. Brest-Litovsk nihayet bir haftalık meydan okumadan sonra düşüyor.
Alman propagandası, yeni kurulan İngiltere-SSCB ittifakını ve Amerikan yardım vaadini duyururken, Stalin, Churchill ve Roosevelt’in arkasındaki gerçek kukla ustasının ortaya çıktığı iddia ediliyor: “Uluslararası Yahudi”
Churchill, İngiltere’nin Alman işgali için hazırlık yapıyor; Tüm yetenekli
insanlara kazmalarla silahlanmalarını emrediyor ve Britanyalılara yakın zamanda: “Saati geldi; Hun’u öldür” demeyi planlıyor.
İngiltere’nin MAUD Komitesi (Uranyum Patlamasının Askeri Uygulaması) raporları: İngiltere, savaşın sonucunu etkilemek için fizibil bir şekilde “atomik enerji bombası” yaratabilir. Bilim adamları 12kg uranyum bombasının 1800 ton TNT’ye eşit olacağını hesapladı. Buna karşılık İngiliz uzman Henry Tizard: “Uranyum bombasının gerçek askeri öneme sahip olma olasılığı çok düşük” diyor. Avusturyalı fizikçi ve Nazilerden kaçan mülteci Otto Frisch,: “Bu proje eşsiz bir şiddet silahı olabilir; muhtemelen Almanlar zaten bir tane yapıyor.”
Notlar
[1] http://ww2today.com/18th-june-1941-the-sinking-of-u-boat-u-138
[2] http://timewitnesses.org/english/~rom1.html
[3] bloodthirsty guttersnipe
[4] 2. SS Panzer Tümeni “Das Reich”, Waffen-SS’e bağlı 38 tümenden biri. II. Dünya Savaşı’nda Nazi ordusunun en deneyimli ve zorlu şartlarda eğitilmiş, sert çatışmalara katılmış tümenlerinden biridir.
[5] Stavka (Rusça: Ставка), Rus İmparatorluğu’nun (I. Dünya Savaşı) ve Sovyetler Birliği’nin (II. Dünya Savaşı) genel karargâhı.
[6] http://docs.fdrlibrary.marist.edu/od8802t.html
[7] Jim Crow Yasaları, demiryolları ve tramvaylarda ırk ayrımını benimseyen ilk yasa 1875’te Tennessee’de kabul edildikten hemen sonra, tüm Güney eyaletlerinde birden demiryollarında ırk ayrımı uygulamasına gidildi. Her yere Sadece Beyazlar İçin ve Siyahlar tabelaları asılmıştır.
[8] http://www.lawyersgunsmoneyblog.com/2013/01/this-day-in-labor-history-january-25-1941
[9] http://ww2today.com/26th-june-1941-the-germans-arrive-in-town
[10] http://www.holocaustresearchproject.org/einsatz/kovnomassacres.html
[11] http://www.pgwodehousebooks.com/berlin.htm
[12] Nazilerin etkili olduğu bölge