ELAM MİTOLOJİSİ Eski Babil’in güneydoğusunda, bugünkü İran’ın güneybatısında Kuzistan, İlam eyaleti hatta Irak’ın güneyinin bir kısmını da içen coğrafyada MÖ 3200-539 arasında hüküm süren Elam uygarlığı, Eski Ahit’te (Tekvin 10:22) ve Sümerlerce Elam(a), Akadlarca Elamtu kendi dillerinde ise Haltamti adıyla anılmaktaydı.
Başkenti Susa olan uygarlık bu yüzden Ptolemy gibi yazarlarca sonradan Susiana olarak da anılmıştır. Çok tanrılı Elam panteonunun başlıca tanrıları şunlardır:
- Gökyüzü tanrısı Humban (sonradan Napirişa “Büyük tanrı”)
- Ana tanrıça Pienenkir (sonradan Kiririşa “Büyük tanrıça”)
- Humban ile Pienenkir’in oğlu Hutran
- Susa’nın koruyucusu İnşuşinak (sonradan yer altı tanrısı)
- Yer altı dünyasında ölüleri yargılayan tanrıçalar Lagamal ile İşmekarab
- Güneş ve adalet tanrısı Nahhunte
- Ay tanrısı (?) Napir
- Pienenkir’in kız kardeşleri olan Siyasum, Narunte, Niarzina adlı tanrıçalar
- Haberci tanrı Simut
- Ruhurater, Kilahsupir, Tirutir adlı yerel tanrılar