Charlemagne (Fransız Mitolojisi)

CHARLEMAGNE MS 742-814. Frank ve Lombard kralı, Kutsal Roma Germen İmparatorluğu’nun kurucusu kabul edilmekte olup, tıpkı Kral Arthur gibi o da pek çok efsaneye konu edilmiştir.

Charlemagne kimdir?

768’de Frank kralı, 774’de İtalya kralı, 800’den itibaren ise Batı Roma

imparatorluğunun yıkılmasından 3 asır sonra Avrupa’nın ilk büyük imparatoru olmuştur. Karolenj İmparatoru Pepin’in en büyük oğlu olan Charlemagne, babasının ölümünden sonra devletin topraklarının yarısını kardeşinin ölümünden sonra onun da topraklarını almış ardından Lombardiya ve Saksonya’yı ele geçirip, batıda Endülüs doğuda Avarlara karşı savaşmıştır. Giriştiği fetihlerde Köln’e giderek kendini Alsace-Lorraine, Akitanya, Bretenya ve Cenova Kralı ve Bohemya Prensi ilan etmiş ardından Aachen’de kendini Amsterdam, Rotterdam, Frizye, Gelderland, Frankfurt ve Münih Kralı ilan etmiş, yeni fetihlerin de ardından sonunda Papa’ya başvurarak kurduğu kendisinin imparator devletin Roma İmparatorluğu’nun varisi sayılmasını sağlamıştır. Kutsal Roma İmparatorluğunu 14 yıl boyunca yöneten Charlemagne din ve eğitime büyük

önem vermiş çok sayıda kilise ve okul açılmasını sağlamıştır. Büyük lakabıyla anılan Charlemagne tarihi bir karakter olmakla birlikte Ortaçağ efsaneleri ve Chansons de Gestes’de bahsi geçen ve saraya istedikleri zaman girme ayrıcalığına sahip 12 yoldaşının (paladin) çoğu hayali kahramanlardır.

Charlemagne’ın 12 paladini (şövalyesi)

• Roland veya Orlando: Charlemagne’ın en sevdiği yeğeni olan büyük savaşçı Roland’ın şarkısı destanının yanı sıra Orlando İnammorato ve Orlando Furioso adlı İtalyan destanların da ana kahramanıdır.
• Britanya kralı Salomon
• Bavyera dükü Namo
• Roland’ın kuzeni Rinaldo
• Reim başpiskoposu Turpin
• Astolpho (İngiliz)
• Danimarkalı Ogier
• Büyücü Malagigi
• Florismart
• Gano veya Ganelon (Hain)
• Fierambras
• Oliver

Bu kahramanlar dışında çeşitli efsanelerde İvon, İvory, Otton, Berengier, Anseis, Gerin, Guarinos, Engelier, Samson ve Gerard isimli şövalyelerin adları anılmıştır.

Charlemagne ve Elbegast (Alberich)

Bir söylenceye göre rüyasına giren bir melek imparatora bir şey çalmasını söylemiş o da gece yarısı atına atlayıp yola çıkmış, yolda karşısına adı eşkıyaya çıkmış Elbegast (Alberich) adlı bir şövalye çıkmıştır. İmparator rakibini silahsız olarak attan düşürmeyi başardıktan sonra canını ancak bir şey çalmasına yardım ederse bağışlayacağını söylemiştir. Elbegast’ın yardımıyla nazırlarından birisinin şatosuna gizlice giren imparator tesadüfen adamın karısına “Charlemagne’ın ertesi gün bir komploya kurban gideceğini” söylemesine kulak misafiri olmuştur. Şatosuna göre dönen imparator suikastı boşa çıkardıktan sonra komploculara kendisine sadakat yemini ettirerek canlarını bağışlamıştır. İmparator, rüyasına giren meleğe şükran duygusunun ifadesi olarak yeni inşa ettirdiği sarayına Melek Evi anlamına gelen Ingelheim adını koymuştur.

Charlemagne ve Frastrada

Charlemagne hakkındaki bir söylence ise üçüncü karısının ölümünden sonra doğulu prenses Frastrada’nın sihirli bir yüzük sayesinde imparatoru kendine bağlayıp, evlenmesi hakkındadır. Frastrada, bir süre sonra amansız bir hastalığa yakalanınca ölmeden hemen önce yüzüğü ağzına koyup ondan sonra can vermiştir. Charlemagne, sihrin etkisinden dolayı kadının cesedinden ayrılmak istemeyip Mainz katedraline gömülmesine izin vermeyince başpiskopos Turpin kadının ağzındaki yüzüğü bulup çıkarmış böylece imparator kendine gelmiş ve kraliçenin gömülmesine izin vermiştir. Bununla birlikte yüzük Turpin’in cebinde olduğundan başpiskoposa yakınlık duyunca Turpin fırsatı değerlendirerek bitkin durumdaki Charlemagne’a bir şeyler yiyip uyumasını tavsiye etmiştir.

Turpin yüzüğün gücünü görünce ileride kötüye kullanılmasını engellemek için ormandaki kör bir kuyunun içerisine atarak kurtulmuştur. Bununla birlikte kuyudan gelen sesler Charlemagne’ı cezbetmiş ve kalesini bu kuyunun üzerine kurmaya karar vermiş böylece Aix-la-Chapelle (Aachen) kenti kurulmuştur. Charlemagne ayrıca danışmanları tarafından David olarak anılmıştır.

Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016