ATUM, Atem veya Tem, Mısır Mitolojisi‘nde kendini Nun’un sularının dışında yarattıktan sonra dünyayı ve diğer tanrıları da yaratan güneş tanrısının adıdır.
Söylence
Bir söylenceye göre başlangıçta Nun (Başlangıç okyanusu) içinde bir yılan kabul edilen Atum’un yarattığı tanrı Şu ile tanrıça Tefnut’tan yeryüzü (Geb) ile gökyüzü (Nut) oluşurken bu tanrılar Nun içinde kaybolup, Atum’a döndüklerinden Atum’un sevinç gözyaşlarından insanlar doğmuştur. Atum, Amon, Khnum ve Ptah’tan oluşan eski Mısır’ın dört önemli tanrısından birisiydi ve en önemli tanrı kabul edildiği Heliopolis kentin teologlarına göre ‘eksiksiz olan’ anlamına geliyordu. Başlangıçta Heliopolis kentinin yerel tanrısıyken zamanla önemi artmış tüm Mısır’a yayılmış ve Re-Atum veya Atum-Ra olarak adlandırılmıştır. Ölüler kitabında sabah güneşi Khepera ve öğlen güneşi Ra’dan farklı olarak akşam güneşi ile özdeşleştirilen tanrı Tum, Temu, Atem ve Atmu adlarıyla bilinmekteyse de zamanla tüm özellikleri Khepera’ya atfedilmiştir. Geç dönemde Temt veya Temit adıyla dişil bir karşılığı yaratılan tanrı Mısır sanatında Yukarı ve Aşağı Mısır’ın taçlarını giyen ellerinde hayat sembolü ankh ile bir kraliyet asası taşıyan firavun formunda tasvir edilmekteydi.
ATUM-RE Mısır Mitolojisi’nde Büyük tanrı kombinasyonlarından birisidir Bkz. Atum, Ra
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016