PASİFİK MİTOLOJİSİ Pasifik Okyanusundaki binlerce ada ve atol ilk olarak 22 bin yıl kadar önce avcı ve balıkçı, 4 bin yıl sonrasında ise tarımcı toplulukların yerleşimiyle iskân edilmiştir. Pasifik efsaneleri arasında ortak motifler bulmak ve tanrılarını hiyerarşik açıdan sınıflandırmak zor olsa da en küçük atollerden Avustralya kıta adasına dek neredeyse tüm kültürlerde bir ana tanrıçanın varlığına rastlanması, yeryüzü, güneş ve ayın da çoğunlukla tanrıça olarak kişileştirilmesi dikkat çekicidir.
Yakın zamanda büyük ölçüde Avrupalılarca kolonize edilen Avustralya’da Aborijin adlı 550 kültürel grubun varlığına karşın, Papua Yeni Gine’nin doğusu tamamı yerli 850 kadar topluluğu, Avrupalıların 1840’da adım attığı Yeni Zelanda ise sadece Maorilerin ana vatanıdır. Pasifik’in geri kalan bölümü Mikronezya, Melanezya ve Polinezya olarak adlandırılan sayısız adadan oluşmaktadır. Bu bölgelerde ata ruhu olarak düşünülen ve totem olarak adlandırılan çeşitli böcek, hayvan, sürüngen ve bitki figürlerine tapınılmaktadır. Ayrıca Kaptan James Cook’un 1777’de Tonga adasından derleyerek başta İngilizce olmak üzere dünya dillerine armağan ettiği dini yasak anlamındaki tabu kelimesi de bölgenin dini inançlarında önemli bir yer kaplamaktadır.
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016