Maat, Ma’at Mısır Mitolojisinde günlük hayatın ve firavunun yasalarının temel dayanağı olan adalet, düzen ve gerçekle özdeşleştirilen tanrıça, Osiris’in ölüm mahkemesinde bir devekuşu tüyüne dönüşerek ölülerin kalbini tartmakta kalbin hafif olması durumunda ruh yaşamaya devam ederken tersi olursa Ammut tarafından yutulmaktadır.
Maat, Thoth’un karısı olup, tanrıdan aralarında Amon’un da olduğu Hermopolis’in
yeryüzünü yaratan sekiz tanrısını doğurmuştur. Maat’ın sembolü tüy olup kafasında tek bir tüy taşıyan bir kadın olarak tasvir edilmektedir. Çeşitli çizilerde firavunlar da çoğu zaman yendikleri düşman ordularının önünde elinde adalete teslimiyetin sembolü olarak Maat’ın tüyünü tutar şekilde gösterilmekteydi. Tanrıçanın bir sembolü de bir parça toprak veya tahtın kaidesi Maat’ın evrenin oluşumundaki rolü böylece anlatılmak istenmekteydi. Bilgelik tanrısı Thoth genellikle bir Maat resmi taşırken tasvir edilmektedir. MÖ 15. Yüzyılda özellikle Hatşepsut ve III. Thutmose dönemlerinde firavunlar çeşitli ayinlerde Amun, Atum, Horus, Osiris, Ptah, Re, Thoth ve Seth gibi tanrılara küçük Maat figürleri sunmaya başlayarak gerçeği yolundan ayrılmayacağını taahhüt etmekteydi. MÖ 1315–1201 arasında 19. hanedan döneminde tanrıça günlük hayatla daha fazla içli dışlı olurken, “Batıdaki Cennet’in Hanımı“, “Mezarlıkta hizmet eden” gibi yeni lakaplar kazanmıştır.
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016