Lakşmi, Lakshmi Hint Mitolojisinde okyanus dalgalarının köpüğünden doğmuş, bereket, talih ve güzellik tanrıçasının adı o up, aşk tanrısı Kama’nın annesi ve Vişnu’nun vücut bulmuş formu Narayana’nın eşidir.
Ayrıca Vişnu Purana’da Bhrigu ile Khyati’nin kızı olduğu kaydedilmiştir. Maha Lakşmi, Thirumagal ve Sri adıyla da bilinip, iyi şans getirdiğine inanılan altın tenli tanrıça Lakşmi müritlerince çeşitli çiçekler, yapraklar ve şaraplarla onurlandırılmakta ayrıca Cayna tapınaklarında da tasvirlerine rastlanılmaktadır.
En eski söylencelere göre başlangıç okyanusunda yüzen tanrıça Lakşmi suyun Asuralarla savaşan tanrılarca çalkanmasından sonra doğup, suyun içinden boyunda inci kolyeler, kolunca bilezikler ve başında taçla birlikte çıkmıştır. Tüm tanrılar kendisiyle evlenmek istemişse de elinde nilüfer çiçeği taşıdığı için Padma olarak da bilinen tanrıça Vişnu’yu seçmiştir. Lakşmi tıpkı Vişnu gibi farklı beden ve isimlerle pek çok kez doğmuş ve her seferinde Vişnu’nun karısı olmuştur: Vişnu cüce Vamana iken Padma veya Kamala, Parasurama iken Dharani, Rama iken Sita son olarak tanrı Krişna iken Lakşmi önce kendisine inek kız Radha olarak eşlik etmiş ardından Rukmini adlı karısı olmuştur.
Lakşmi onuruna pek çok festival düzenlenmekteyse de bunların en önemlisi Ekim-Kasım aylarında kutlanılan Divali adlı refah ve ışık festivali olup, festival süresince lambalar tanrıçanın cömert davranması için yakılmakta, müritleri gümüş paralar sunduktan sonra, havai fişek gösterileri düzenlemektedir. Lakşmi, bir elinde nilüfer tutan dört kollu ve güzel bir kadın olarak tasvir edilmekte olup, Jaladhija (Okyanus doğumlu) ve Lola (Kararsız) lakaplarıyla da tanınmaktaydı.