KURBAN Pek çok kültürde tanrı veya tanrılara yakarmak, bunlardan bir dileğin gerçekleşmesi için yardım dilemek için canlı hayvan veya insanın genelde özel bir sunak veya tapınakta çoğunlukla keserek kanının akıtılarak öldürülmesi eyleminin adıdır. Ayrıca sadece tanrılara değil ölü atalar için düzenlenen libasyon törenlerinde şarap ve biranın yanı sıra hayvan veya insan kanının da kullanıldığı da bilinmektedir.
Yahudi Mitolojisinde Kurban
İbrahim (Abraham), Tanrı Yahweh’in talimatıyla oğlu İshak’ı kurban etmeye hazırlanmışsa da yerine bir hayvanı kurban etmesi istenmiştir. Yine Yahudilerin günah keçisi geleneği de tanrıya sunulan bir kurbandır.
Mezopotamya Mitolojisinde kurban
İnsanoğlunun tanrıların yeme içme gibi dünyevi ihtiyaçlarını karşılamak zorunda olduğuna inanılmakta bu yüzden tapınak mutfaklarında hazırlanan yemekler sunaklardaki tanrı heykellerinin önüne konulmaktaydı. Koyun ve keçiler bu amaçla kurban edilmekte ayrıca balık ta sunulmaktaydı. Babil’de insanlara musallat olan kötü ruhları ve salgın hastalıkları kovmak için keçi kurbanı geleneği sonradan “günah keçisi” adıyla Yahudilerce de benimsenmiştir (Levililer 16: 8, 10, 21). Ur kentinde Sir Leonard Woolley tarafından yapılan kazılarda Sümerlerin erken dönemlerinde büyük ölçüde insan kurban ettiğini göstermekteyse de bu gelenek uzun sürmemiştir. Bununla birlikte MÖ 7. Yüzyılda Asur kralı ve eşinin ölümünün yaklaştığı hissedilince onların yerine seçilen bir insan çiftinin kurban edildiği anlaşılmıştır.
Neo Asur döneminde ise Kral Aşurbanipal (MÖ 668-627) aslan kurban edildiği bu hayvanın kanının libasyon törenlerinde kullanıldığı saray kabartmalarından anlaşılmaktadır.
Hint Mitolojisinde kurban
Vedik gelenekte hayatın ilk insan Puruşa’nın fedakârlığıyla ortaya çıktığına inanılmaktaydı
İslam Dininde Kurban
Zilhicce ayının onuncu günü, hac sırasında ya da adak amacıyla Allah’a sunulan, eti yenilen hayvanlara verilen isim olup, İbraniceden ödünçlenmiştir.