Yazı: Özhan Öztürk
Çin’de evlatların dindarlığına dair çoğu abartılı fedakârlıkları içeren 24 bireysel örnek, atalara saygıyı öğretmek için çocukların eğitiminde kullanılmaktaydı. Erh Shih Ssu Hsiao adıyla bilinen Anne-Baba Sevgisinin abartılı ama örnek olması beklenen örnekleri aşağıdadır:
- İmparator Şun (MÖ 2317–2207) Babasından kötü muamele görmesine rağmen saygıda kusur etmemiştir.
- Tseng Şen (MÖ 505–347) Konfüçyüs’ün öğrencilerinden birisi olup annesine bağlılığıyla ünlenmişti.
- İmparator Wen (MÖ 179–156) Annesinin hastalığı boyunca 3 yıl boyunca kadının odasında kalmış, elbiselerini bile değiştirme fırsatı bulamamıştır.
- Min Sun (MÖ 6. Yüzyıl) Konfüçyüs’ün öğrencilerinden birisi olup, babası oğluna kötü davranan üvey anasını boşamaya kalktığında kadının iki çocuğunun üvey kalacağını söyleyerek razı olmamıştır.
- Çung Yu (MÖ 543–480) Konfüçyüs’ün öğrencilerinden birisi olup, yoksul akrabalarını sırtında pirinç çuvallarıyla ziyaret etmekteydi. Yıldırım tanrısının oğlu olduğu iddia edilen Çung Yu, Japonya’da Çiuyu adıyla bilinmekteydi.
- T’ung Yung (MÖ 2. Yüzyıl) Ailesini gömecek parası olmayınca kendini köle olarak satmışsa da sonradan evlendiği genç bir kız adamın kölelikten kurtulmasını sağlamıştır. Japon söylencelerinde adı Tovei’dir.
- Yen Tz’u (MÖ 2. Yüzyıl) Ebeveynleri dişi geyik sütü isteyince geyik spotu giyip bir sürünün arasına karışarak tedarik etmeye çalışmıştır. Japon söylencelerinde Enşi adıyla geçmektedir.
- Çiang Ko (MS 6. Yüzyıl) Haydutlar tarafından kaçırılan annesini sırtında eve kadar taşımıştır.
- Lu Hsü (MS 1. Yüzyıl) Annesine düşkünlüğü ve özverisiyle ünlü olup daha 6 yaşındayken zengin komşusunun evinde kendisine verilen portakalı yemeyip annesine götürmüştür. Japonya’da Rikuzoku adıyla bilinmekteydi.
- T’ang Fu-jen adlı kadın dişlerini kaybeden kaynanasını kendi memesindeki sütle beslemiştir.
- Wu Mêng (MS 5. Yüzyıl) Aynı odada uyuyan anne ve babasını uyandırmamak için sivrisinekler tarafından ısırılan yerlerini kaşımaya bile yeltenmeyen bir çocuğun adıdır. Japon söylencelerinde Gomo adıyla bilinmektedir.
- Wang Hsiang (MS 185-269) Üvey annesinin isteği üzerinde donmuş göl üzerinde çıplak sazan balığı avlamıştır.
- Kuo Çu (MS 2. Yüzyıl) Ailesi için yeterli yiyecek bulamayan adam karısına başka bir çocuk yapabilecekleri ama başka anneleri olmayacağı gerekçesiyle çocuğunu öldürmeyi teklif etmiştir.
- Yang Hsiang babasının hayatını kurtarmak için kendini bir kaplanın önüne atınca parçalanmıştır.
- Çu Şou-Ç’ang (MS 1031–1102) 50 yıl boyunca gerçek anasını aramış bulunca da ölünceye dek hizmet etmiştir.
- Yu Ç’ien-lou (MS 6. Yüzyıl) Hasta babasına bakabilmek için devletteki işini bırakmıştır.
- Ta’i Şun (MS 1. Yüzyıl) Topladığı olgun yemişleri annesine verirken ham olanları kendisi yemiştir.
- Lao Lai-tsu. 70 yaşında olmasına karşın bunamış ana babasını eğlendirmek için çocuk kıyafetleriyle dolaşmıştır.
- Huang Hsiang. Çocuk yaşta annesini kaybedince ömrünü babasına bakmaya vakfetmiştir.
- Çiang Şih. Kendisini yaşlı anasına bakmaya adamış, fedakârlığı bir mucize ile ödüllendirilmiş evinin yakınlarında içinde sazan balıkları bulunan bir pınar ortaya çıkınca anasını daha rahat besleyebilmiştir.
- Wang P’ou (MS 6. Yüzyıl) Bir çam ağacının altında ölen babası için o kadar çok gözyaşı dökmüştür ki ağacın kökleri çürümüştür.
- Ting Lan (MS 1. Yüzyıl) Annesinin ölümünden sonra kadının ahşap bir heykelini hayatı boyunca yanında taşıyıp saygı göstermiştir.
- Men Tsung (MS 3. Yüzyıl) Annesi soğuk bir kış günü haşlanmış bambu sürgünü yemek isteyince mevsimi olmamasına rağmen karlı havada taze sürgün aramaya çıkmıştır.
- Huang T’ing-Çien (MS 1050–1110) Hasta annesinin bir dediğini iki etmeyen bir bilgedir.
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016