Karadeniz Tarihi

Marmara Bölgesinde Balkan, Kırım ve Kafkas Göçmenleri

Osmanlı Devleti’nin 19. Yüzyıldan itibaren Balkanlar ve Kafkasya’da hızla toprak kaybetmesinin sonucu olarak, bu bölgelerde yaşayan ve çoğunluğu Türk soylu olmayan Müslüman halklar Anadolu’ya göç etmeye mecbur kalmış[1] özellikle Rumeli bölgesinden gelen muhacirler için Bithynia hem geçici konaklama hem de sürekli iskân alanı olmuştur. Devletin oluşturduğu “Muhacirin Komisyonları” göçmenlerin iskân edileceği bölgeleri ve bu bölgelere ne kadar insanın yerleştirileceğini belirleyip, gerekli ön hazırlıkların yapılmasını sağlamışlardır. İskânı gerçekleştirilen göçmenlere ekebilmeleri için toprak ve hane başı 2 kg tohumluk da verilmiş, bir eşitsizlik olmaması için göçmenler için yaptırılacak evler bile belli bir…

Oku
Karadeniz Tarihi

Abhazlar, Abhazya ve Abhazca

Abaski veya Abasgi[1] Kolhis’in kuzeyinde yaşayan ve kimi zaman Yunanlılarca İskitlerle ilişkilendirilen bir halkın Antik Çağ sonlarındaki adı olup, en azından Herodot döneminden itibaren[2] köle ticareti ile uğraştıkları bilinmektedir. Abasglar yeni doğan güzel yüzlü çocukları hadım edip, Romalılara köle olarak satarken babalarını da intikam almamaları için öldürmekteydiler. Bu halk kendini önceleri Apsuwa olarak adlandırdığı, Abhaz kelimesinin Gürcülerin[3] veya Türklerin yakıştırması olduğu iddia edilmiştir. 16. yüzyılda Trabzonlu Mehmet Âşık ise Abhazlar‘a İslam ülkelerinde “Abaza” denildiğini, Kars-Ardahan civarında yaşayanların Abazalardan esir satın aldıklarını bildirmiştir.[4]

Oku