Thetis (Yunan Mitolojisi)
Thetis (Θέτις), Yunan Mitolojisinde Nereus ile Doris’in kızı, Peleus’un karısı ve Akhilleus’un annesi olan ölümsüz bir deniz tanrıçasının adıdır (Homeros İlyada i. 538, Hes. Theog. 244).
En güzel Nereid olduğundan Zeus ile Poseidon tarafından arzulanmış, ama tanrılar Themis’in, Thetis’ten doğacak çocuğun babasından üstün olacağı kehaneti üzerine küçük düşmekten çekinerek evlenmekten vazgeçmişler o da Teselyalı Myrmidonların kralı Peleus ile evlenmiştir. Bir başka söylenceye göre Prometheus Herakles tarafından kurtarılmamış Zeus’a önemli bir sır vereceğini söyleyince tanrı tarafından azat edilmiştir ki bu sır Thetis’in doğacak oğlunun babasından daha önemli bir insan olacağıdır. Bunun üzerine Zeus, Thetis’ten bir çocuğu olması düşüncesini bırakarak Peleus ile evlenmesine izin vermiş kadında Troya savaşının büyük kahramanı Akhilleus’u doğurmuştur. Thetis başlangıçta Peleus’u beğenmemiş hatta yılan, canavar ve ateş kılıklarına girerek kurtulmayı denemişse de adamın ısrarlı sevgisi karşısında pes edip evlenmeye razı olmuştur. Thetis ile Peleus’un tüm tanrıların davet edildiği görkemli düğün töreni sırasında bir sorun çıkarmaması için davet edilmeyen ihtilaf tanrıçası Eris üç tanrıça Hera, Athena ve Aphrodite’in arasında üzerinde “ne güzel olan için” yazılı altın bir elma bırakarak, bir güzellik yarışması düzenlenmesi ile sonuçlanacak krize sebep olmuştur. Zeus’un hakem olarak seçtiği Troyalı Paris tanrıçalar arasından kendisine dünyanın en güzel kadını Helen’in aşkını vaat eden Aphrodite’i yarışmanın galibi ilan edince Troya savaşına yol açan olaylar dizisi başlamıştır (Hom. Il. xxiv. 62). Kâhin Kalkas, Thetis’e oğlu Akhilleus henüz 9 yaşındayken Troya’nın onun yardımı olmadan fethedilemeyeceğini bildirmiştir. Thetis, oğlunun Troya surları önünde öleceğini de öğrenince onu Skyros’a götürüp kral Lykomedes’in kızları arasında saklamışsa da oğlunun kaderini değiştirememiştir. Teselya’nın Pharsalus kentinde Thetis onuruna inşa edilmiş Thetideion adlı bir tapınak bulunmakta olup, tanrıçaya ayrıca Messenia ve Sparta’da da tapınılmaktaydı (Paus. iii. 14. 4, 22. 2).
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016