İskandinav Mitolojisi

Heimdall, Heimdallr (İskandinav Mitolojisi)

Heimdall, Heimdallr, İskandinav Mitolojisinde, Aesir tanrılarından ışık tanrısının adı olup, Geirrendour’un dokuz oğlundan birisidir. Tanrıların gözcüsü ve Midgard ile Asgard arasındaki Bifrost köprüsünün bekçisi olan tanrının Gjallarhorn adlı bir boruyu üflediğine, Gulltoppr adlı altın yeleli bir atı sürdüğüne, altından parıldayan dişleri olduğuna inanılmakta bu yüzden Guillintani adıyla da bilinmekteydi. Gözlerinin dünyanın öteki ucunu görebilecek kadar keskin, kulaklarının bir çimin büyüdüğünü duyabilecek kadar hassas olduğu söylenen Heimdall’ın Hofund (Kafa) adlı bir kılıcı vardı.

Manzum Edda’ya göre Heimdall, Asgard’ın kenarında olan Himinbjörg‘de (Cennet

Heimdallr’ın 9 anası (Collingwood, 1908)

Kalesi) oturup bal likörü içerek Ragnarök zamanının gelmesini bekleyecektir. Tanrı tehlikenin yaklaştığını borusunu üfleyerek diğer tanrılara haber verecek böylece son savaş Ragnarök başlayacaktır. Manzum Edda’da Rigsthula şiirine göre Heimdall, insanlar için sosyal sınıfları (thrall “köleler”, carl “köylüler”, earl “soylu savaşçılar”) yaratan tanrı olup, tanrıça Freya’nın istediği orduların zafere ulaşmasına yardım eden sihirli kolyesi Brisingameni çalıp, fok balığı kılığında kaçan hilebaz tanrı Loki’nin peşine kendisi de fok balığına dönüşerek düştükten sonra hasmını yenip kolyeyi sahibine geri götürmeyi başarmıştır. O günden sonra Heimdall ile Loki can düşmanı olmuş, söylenceye göre Ragnarök günü iki tanrının savaşında Heimdall rakibini öldürmeyi başaracaksa da aldığı yaralar yüzünden o da ölecektir.

HEİMDALL’IN DOKUZ ANASI 

Heimdall’ın Dokuz Anası,  Snorri Sturluson’un Nesir Edda’sında Gylfaginning ve Skaldskaparmal şiirlerinde Heimdall’ı doğuran dokuz kız kardeşe verilen isim olup, ayrıca Manzum Edda’da Völuspá hin skamma adlı şiirde ve İskandinav skaldların şarkılarında bahisleri geçmiştir. Manzum Edda’da dokuz jötunn bakiresi olarak anılan kızların adları Gjalp, Greip, Eistla, Angeyja, Ulfrun, Eyrgjafa, Imdr, Atla ve Jarnsaxa olarak verilmiştir.

Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016