Fin Mitolojisi

Fin Mitolojisi Sözlüğü A -K

Yazı: Özhan Öztürk

Fin Mitolojisi Sözlüğü adlı çalışmam 2 bölümden oluşmakta olup, Fin tanrı ve tanrıçaları, Finlandiya folklorunda rastlanılan doğaüstü varlıklar, Kalavela gibi Fin destanlarında bahsi geçen kahramanları konu almaktadır. Aşağıda  Fin Mitolojisi Sözlüğümün ilk bölümü olan A -K harfleri ile başlayan kelimeler verilmiştir.  Ayrıca bu sözlüğün devamı olan Fin Mitolojisini konu alan Fin Mitolojisi Sözlüğü L-ZFin Mitolojisi hakkında genel özet bilgi verdiğim bölüm ile Kalevala Sözlüğüm de okunabilir.

AARNİ Mammelainen gibi gizli hazinelerin koruyucusu kabul edilen bir ruhun adı olup, her iki tanrı da J. M. Crawford’un Kalevala’nın İngilizce çevirisi için 1888’de yazdığı önsözde anılmıştır.

AHAVA Batı rüzgârının adı olup, Penitar adlı cadıdan Finlandiya’nın hızlı köpeklerinin babası olmuştur.

AHTİ Balıkçıların koruyucusu olan deniz, nehir ve göl tanrısının adı olup, yosundan sakalı olan bir erkek olarak tasvir edilir. Ahto adıyla da bilinen tanrı siyah bir kayalığın üzerinde yer alan Ahtola adı verilen bir sualtı sarayında yaşamaktadır. Ahti kendisine saygı gösteren balıkçıları bol balık göndererek mükâfatlandırırken, saygı göstermeyenleri yardımcıları olan su ruhlarını girdaplar yaratmaları için göndermektedir. Gökyüzündeki tanrıları kıskanan Ahti’nin eşi Vellamo’da insanları boğmaktan hoşlanmaktadır.

AHTO Bkz. Ahti

AHTOLAİSET Ahti, Allotar, Iku-Turso, Koskenneiti, Melatar, Pikku Mies ve Wetehilien gibi su ile ilişkili tüm tanrıların ortak adı olup, genellikle insanlara karşı cömert ve yardımseverdirler.

AİJEKE Lapon halkının inanışında şimşek ve yağmur getirdiğine inanılan bir

Aijeke (Tiermes veya Thoron) Çizim Bernard Picart, 1725

tanrının ahşap putu olup, Laponca “büyükbaba” anlamına gelmekteydi. Yıldırım çarpması için başında 2 çivi çakılan Aijeke kimi yazarlarca İskandinav tanrısı Thor’a eşdeğer olarak görülmüştür. Çeşitli kaynaklarda ve bölgeden bölgeye “Murona Jubmel” (aşhap tanrı), Thoron ve Horagalles olarak anılan tanrı için Johannes Scheffer “Laponya Tarihi” (1673) adlı eserinde putun (yıldırım tarafından vurulduğunda) gürlediğinde Tiermes adını aldığını belirtmiştir. Huş ağacından kaba çizgilerle yapılan ve üst kısmına insan kafası formu verilen puta sözde Lutherciliği benimseyen Lapon halkınca 17. Yüzyılın sonlarına dek ibadet edildiği bilinmektedir. Aynı zamanda şifa, iklim, deniz tanrısı ve hayvanların koruyucusu olarak saygı göre Aijeke putu yerleşim merkezlerinden uzakta dağlık alanda bir mağarada saklanmaktaydı.

AİNİKKİ Lemminkäinen ile Ahti’nin kız kardeşi olup, Lemminkäinen’e hovarda karısı Kylli’nin verdiği sözü tutmayıp köydeki eğlencede dans ettiğini söylemiştir.

AİNO Kalevala’da (3-5) yer alan bir manzum destana adını veren güzel kızın adı olup,

Aino ve Vainamoinen

kendisine kur yapan ama yaşlı olduğu için evlenmek istemediği kültürel kahraman ve şair Vainamoinen‘den kaçmak için denize atlayıp boğulmuştur. Öykünün kötü karakteri Joukahainen bir şarkı yarışmasında kaybettiği için verdiği söz üzerine kız kardeşini Vainamoinen ile evlenmesi için zorlarken, annesi de aldığı hediyeler karşılığında evliliğe razı olmuştur. Gelin kıyafetleri içerisindeki kız evden kaçıp kendini bir uçurum kıyısından nehre atarak intihar etmiştir. Annesi pişman olup kızın arkasında ağıtlar yakarken, Vainamoinen elinde oltasıyla nehre gidip bir somon balığına dönüşen Aino’yu yakalamıştır. Adam evlilik ısrarını sürdürmüş balığa evlenme isteğini tekrarlamışsa da yeniden reddedilmiştir. Aino’nun hüzünlü öyküsü Vellamon neidon onkiminen (Vellamo’nun kızı için balık tutmak) adlı baladda anlatılmıştır.

AJATAR Yılanları emziren ve salgın hastalıklara sebep olan dev yılan veya ejderha formunda dişil bir orman ruhu olup, “orman şeytanı” olarak da bilinmektedir. Ajatar’ın tıpkı Babil mitolojisindeki Tiamat gibi yeryüzündeki tüm iblis ve ejderhaların anası olduğuna inanılmaktadır. Fince ajaa “takip etmek” kelimesiyle ilişkili olan Ajatar ayrıca Aiatar, Ajattaro ve Ajattara adlarıyla da bilinmekte Estonya’da Äi, Äijo ve Äijattar, Litvanya’da Aitvaras olarak adlandırılmaktadır.

AKANİDİ Sami halkının inanışında bir güneşin bakire bir kız formunda kişileştirilmiş adı olup, yeryüzüne neşe getirmek için uğraşmaktadır. Akanidi yeryüzüne indiğinde yaşlı ve yalnız yaşayan bir çiftin kızı kılığına girmekte, insanları sadece güzelliği ile değil aynı zamanda şarkı ve dansları ile de büyülemektedir. Akanidi insanlara parlak taşlar hediye edip, hayatı güzelleştirebilmek için çeşitli sanatlar öğretmeye çalışmışsa da insanoğlu bu hediyelerin kıymetini bilmeyince bir daha yeryüzüne dönmemiştir.

AKKA Ukko’nun dişil karşılığı olduğu sanılmaktadır

AKKRUVA Laponya’da tapınılan bir balık tanrıçasının adı olup, üst kısmı uzun saçlı bir kadın belden aşağısı ise balık şeklinde denizkızı görünümündedir. Saçlarını taramak için denizden çıktığına inanılan Akkruva insanlara balık tutmalarında yardımcı olan yardımsever bir tanrıça olmakla birlikte kızdırıldığında yıkıcı olabilmektedir.

AKRAS Bereket tanrısının adı olup, başta şalgam olmak üzere tüm bitkilerin koruyucusudur.

ALTIN YAY Gök tanrı İlmarinen’in sampodan dövdüğü yayın adı olup Kalevala’da bahsi geçmektedir.

ANNİKİ Kalevala destanında Kullervo’nun kız kardeşinin adı olup, çocukluklarında ayrılan kardeşler yetişkin olduklarında birbirilerini tanımadan birlikte olmuş ardından gerçeği öğrendiklerinden intihar etmişlerdir.

ANTERO VİPUNEN Kalevala’ya göre (rünik yazı, 17) yeraltında yaşayan büyü ve bilginin koruyucusu, tabiatın sırlarına hâkim bir devin adı olup, kafasının üzerinde ağaçlar olduğuna inanılmaktadır. Sihirli bir kayık yapmaya çalışan büyücü Vainamoinen önce orman tanrısı Tapio’dan gerekli malzemeyi istemişse de meşe dışında hiçbir ağaç kendini sunmayınca gemisini bu ağacın kerestesiyle inşa etmeye başlamış ardından işini tamamlamak için elzem olan bir büyü sözüne ihtiyaç duyunca ölüler diyarı Tuonela’ya gitmiştir. Burada sihrini midesinde saklayan dev Antero Vipunen’i uyandırıp, sarsarak kusturmaya çalışmıştır. Başarısız olan büyücü bu sefer bir sopayı devin ağzından sokup mideye ulaşmaya çalışırken dev tarafından yutulmuştur. Devin midesinde bir demirci dükkânı açan kültürel kahraman sonunda Antero Vipunen’i rahatsız etmeyi başarmış ve büyülü söz ile birlikte kaçmayı başarmıştır.

APPARA Lapon halkının inanışında öldürülen çocukların ruhları olduğuna inanılan orman ruhlarının adıdır.

ATTJİS ENE Sami ay tanrıçasının kızı olup, hamile kaldığında av ve balığa gidemediğinden sütünden faydalanmak için ren geyiği beslemeye başlamıştır. Tombul ve beyaz tenli tasvir edilen güneşin kızı Njavvis-ene’nin oğlu, karakuru ve zayıf Attjis-ene’nin ise kızı olmuş, erkek çocuk geçmişte kandırılan annesi Njavvis-ene’nin intikamını Attjis-ene’yi öldürerek almıştır. Kadın ölürken ren geyiklerini kurbağa ve böceklere dönüştürmüştür.

AUFRUVVA Sami halkının inanışında balık sürülerini nehir ağızlarına doğru sürerek insanlarca yakalanmasına yardım eden bir denizkızının adıdır. Bir refah tanrıçası olarak da düşünülen Aufruvva’nın belden yukarısı kadın aşağısı ise balık olarak tasvir edilmekteydi.

AYI Ataların ruhlarını taşıdığı düşünülen ve karhu adıyla bilinen ayılar büyük saygı görmüş olup, Finlandiya’nın milli hayvanı olmuşlardır.

BARBMA AKKA Laponya’da baharın gelişini haber veren kuşların göç yollarını kontrol eden yaşlı kadın formunda bir Sami tanrıçasının adıdır.

BEİWE Sami güneş ve bereket tanrıçasının adı olup, nadiren erkek olarak da tasvir edilmektedir. Samiler, kış gündönümünde beyaz bir rengeyiğini tanrıça onuruna kurban ederek güneşin yeniden geri dönmesini ve uzun süren kış mevsiminin sona ermesini dilerlerken, yaz gündönümünde tanrıça için yapraklı ağaç dallarından güneş halkaları hazırlar ve güneşte erittikleri tereyağını sunarlardı. Güneş tanrıçasının pek çok çocuğu olup bunlardan kar ayakkabılarını keşfeden oğlu Kalla-parnek ile kocası bir cinayete kurban giden kızı Njavvis-ene en ünlüleridir. Bkz. Attjis-ene

BEİVE Lapon halkının inanışında baharın geldiğini müjdeleyen tanrıçanın adıdır.

BİEGA OLMAİ Lapon halkının inanışında bir rüzgâr tanrısının adıdır.

BUSİ-URT Tahıl ekili tarlalarının koruyucu ruhunun adıdır.

CACCE JİELLE Lapland halkının inanışında yaşlı adam, çocuk, güzel kadın ve çeşitli hayvanların kılığında görünebilen su tanrılarının adı olup, kötülüklerinden korunmak için bir parça ekmek veya bozuk para sunmak gerekmekteydi. Cacce-jielle’in dişilerine Cacce-jienne olup, saçını tarayan çıplak ve güzel bir kadın formunda genç erkeklere görünerek cezbeder sonra suya çekip boğarlardı.

DU URT Bir tahıl ruhunun adıdır.

EGRES Karelya bölgesi halkının inanışında bereket tanrısı olup, şalgam bitkisini insanoğluna hediye ettiğine ve koruyucusudur. Kutsal (Pyha) Egres olarak da bilinen tanrının sembolü ikiz şalgamdır.

GANİS Lapon halkının inanışına göre uzun kuyruklu güzel bir orman kadının adı olup, ren geyiği sürülerini yazın yüksek yaylalara sürmekte, ayarttığı genç erkeklerden yarı insan çocuklar doğurmaktaydı.

GUFFİTAR Lapon halkının inanışında ormanlar veya yeraltında yaşayan cüce ruhların adıdır.

HALDE Lapon halkının inanışında bir tabiat ruhunun adıdır.

HALTİJA Elf benzeri koruyucu bir ruhun adı olup sadece insanların değil oranların su kaynaklarının hatta insan yerleşimlerinin kendi haltijaları vardır. Mezarlıkların haltijaları ise Ölüm Halkı anlamına gelen Kalman vaki olarak adlandırılmaktaydı. Yerleşim haltijaları Tonttu veya Maan haltija olarak bilinmekte olup, İsveç folklorundaki Tomte ve Estonya folklorundaki haldja ile benzer özellikler göstermektedir. Saattaja (Kılavuz) ve Onni (Talih) adlarıyla da bilinip, Fince Haltia formunda da yazılan bu ruhlar insanlara doğumlarının üçüncü gününde gelmekte olup, inanışa göre bu sırada bebek kesinlikle yalnız bırakılmamalıdır.

HİİSİ Doğu Finlandiya’da tüm kutsal koruların koruyucusu kabul edilen orman tanrısının adıdır. Başlangıçta bir dev iken zamanla sakalsız, gözkapağı olmayan orantısız gözlü, kötü giyimli bir orman ruhuna dönüştürülerek, şeytanla özdeş hale getirilmiştir. Kalevala’da şeytan ve iblis anlamına kullanılan terim Hıristiyanlık sonrasında kimi zaman Yahuda’ya atfen Juutas olarak da anılmıştır. Yine Kalevala’da (13–14) Hiisi’nin yarattığı sihirli bir Kanada geyiğinden bahsedilmekte olup, kahraman bu geyiğe boyun eğdirerek Lemminkainen Pohjola bakiresiyle evlenme hakkı elde etmiştir. Hiisi aynı zamanda eserde kutsal mezarlık ve perili yerler anlamında da kullanılmıştır.

HİTTAVAİNEN Rusya’nın kuzeybatısında yer alan Karelya bölgesinde yaşayan Finlerin inanışında avcıların koruyucusu yabani tavşan tanrısı olup, adı şeytan anlamına gelen hitto kelimesiyle ilişkilidir.

HİTTOLA Pohjola civarında kömürleşmiş ve yanmış fundalık ve tepelerden oluşan kasvetli bir bölgenin adı olup, iblisler ile dolu olduğuna inanılmaktaydı.

HONGAS Sami halkının inanışında ayı avı öncesi gerçekleştirilen ayinlerde kutsal kabul edilen ayı kafataslarının da kullanımıyla köknar ağaçları önünde yakarılan bir tanrıça olup, adı “Köknar Hanım” anlamına gelmektedir.

HORAGALLES Yaşlı adam adıyla da bilinen Lapon şimşek tanrısı olup şimşeği sembolize eden iki çekiç taşırken tasvir edilmekte, onuruna ren geyiği kurban edilmekteydi. İskandinav panteonundaki Thor’un karşılığı olan Horagalles’in karısı tanrıça Raudna’dır.

İLMARİNEN Kalevala destanının en önemli kahramanlarından birisi olup sihirli sampoyu icad eden olağanüstü yetenekli bir demirci ustası ve büyücü Vainamoinen’ın yakın arkadaşıdır. İlmarinen başlangıçta bir tanrı olduğu sanılmaktaysa da zamanla folklorik bir kahramana dönüştürülmüştür. Seppo İlmarinen, Vainamoinen için tahıl, para ve tuz öğütebilen sampo adlı üç-taraflı bir değirmen yapmış bu da büyücünün Kuzey ülkesinde yaşayan Pohjola Bakiresini kazanmasını sağlamıştır. Pohjola Bakiresinin öldürülmesinden sonra İlmarinen yeniden Pohjola’ya giderek bu sefer ölen kızın kız kardeşini elde etmeye çalışmış, kız karşı koyunca kaçırmıştır.

İLMATAR Kalevala destanında bakire bir kız olarak tasvir edilen havanın ruhuna verilen isim olup, Fince ilma “hava” kelimesiyle ilişkilidir. Başlangıç okyanusunda yüzen kız Doğu Rüzgârı tarafından hamile bırakılmış böylece büyücü Vainamoinen doğmuştur. Bir gün yumurtlamak için yer arayan bir kuş altında okyanustan başka bir şey bulamayınca kuşa acıyan İlmatar 7 yumurtayı dizlerine bırakmasına razı olmuştur. Bir süre sonra dizleri ağrıyan kız ayaklarını oynatınca 7 yumurta denize düşünce yumurtaların sarıları güneşi beyazı ayı, kırılan yumurtalar yıldızları, demir bir yumurta ise yağmur bulutlarını oluşturmuştur. İlmatar bunan sonra yeryüzünü şekillendirmeye başlamış, Vainamoinen’in büyümesinden sonra kendisinden söz edilmez olmuştur. İlmatar, Kalevala’da sık sık Luonnotar (Tabiatın dişi ruhu) olarak da anılmıştır. Vainamoinen, Lemminkainen ve İlmarinen adlı 3 kültürel kahramanın annesi olan İlmatar Udutar ve Terhetar ile birlikte tanrıça üçlemesi oluşturmaktadır. İlmater, yeryüzünün ilk kadını ve insanoğlunun atası Kave’yi doğurmuş olup, ana-kızın ikisi de ‘Luonnatar’ adıyla anılmıştır.

İNMAR Votyak halkının Hıristiyanlık öncesi inanışında gökyüzü tanrıçası olduğu sanılan bir varlığın adıdır.

İRPA Bir fırtına tanrıçanın adıdır.

İSMO Yanıkları iyileştirmek için üzerlerine köpük fırlatan bir rüzgâr tanrıçasının adı olup, kız kardeşleri Sumutar ve Suonetar ile birlikte Havanın Kızları olarak anılmaktadır.

JABME-AİMO Lapon halkının inanışında Jabme Akka tarafından yönetilen yer altı dünyasının adıdır.

JABME-AKKA Lapon halkının inanışında yer altı dünyası Jabme Aimo’yu yöneten tanrının adıdır.

JABMİAKKA Ölüler dünyası tanrıçasının adı olup, diğer ruhlar sıkıntı çekerken, kayıp bebeklerin ruhlarını sakinleştirip, teselli etmekteydi. Jabmiakka’nın adı “Ölünün yaşlı kadını” anlamına gelmekte olup, canlı gömülen siyah kedileri severek sakinleştiğine inanılmaktaydı. Sami şamanlar yaptıkları ruh yolculuğunda Jabmiakka’dan ruhları serbest bırakmasını sağlamaya çalışırlardı.

JENGK-TONGK Lapon halkının inanışında bir balık ruhunun adıdır.

Joukahainen Vainamoinen’e ok atarken

 

JOUKAHAİNEN Kalevala’da kendini beğenmiş ve aptal birisi olarak tasvir edilip, Jouko olarak da bilinen genç bir büyücünün adı olup, Vainamoinen’e şarkı söyleme yarışmasında meydan okumuş ve kaybetmiştir. Büyük büyücü ve kültürel kahraman Vainamoinen çocuğu ikna etmeye çalışmışsa da ailesinin zoruyla Joukahainen ısrarcı olmuştur. Taraflar birbirleriyle soru sorarak atışırken Joukahainen dünyanın yaratılışında hazır bulunduğunu söyleyince Vainamoinen genç şairi yalancılıkla itham etmiş, kavga çıkmak üzereyken Vainamoinen sihirli bir şarkı söyleyince hasmı bataklığa düşmüştür. Boğulmak üzere olan Joukahainen hayatını kaybetmek üzereyken Vainamoinen’e hayatını bağışlaması karşılığında kız kardeşi Aino ile evlenebileceğini bildirmiştir. Öfke ve pişmanlıkla evine dönen Joukahainen annesi Joukola’ya durumu anlatınca kadın kızının büyük büyücüyle evleneceğine memnun olmuş hatta düğün hazırlıklarına başlamışsa da Aino yaşlı adamla evlenmek istemediğinden denize atlayarak intihar etmiştir. Bu durum Joukahainen’i iyice hırslandırmış bir gün kuzey diyarı Pohjola’dan dönen Vainamoinen’e pusu kurup oklamışsa da yanlışlıkla atını öldürebilmiş, büyücü buzlu sularına gömülmüşse de canını kurtarmayı başarmıştır.

JUMA Doğu Rusya’da Volga ve Vjatka nehirleri arasında yaşayan Kheremis (Mari) halkının inanışında “en büyük” lakabıyla da bilinen gökyüzü ve şimşek tanrısının adıdır. Fince ve Ural-Altay dillerinde juma ‘ilahi’ anlamına gelmekte olup su, toprak ve rüzgâr ruhlarını tanımlamak için kullanılmıştır.

KABA İnsanoğlunun kaderine yön veren bir ruhun adı olup, Pulah’ın babasıdır.

KALERVO Kullervo’nun babası olup, Untamo tarafından öldürülmüştür.

KALEVANPOJAT Dev Kaleva’nın şeytani oğullarının adı olup, verimli tarlaları çöle ormanları bataklığa çevirmekteydiler.

KALMA Ölüm tanrıçasının adı olup, Fince ve Ural-Altay dil ailesinde ‘ceset kokusu’ anlamına gelmektedir. İkametgâhını sürekli ağzı açık dolaşan ve sahibinin emriyle insanları parçalayan Surma adlı bir canavar korumaktadır. Fince mezarlık anlamına gelen kalmisto kelimesi de tanrıçanın adıyla ilişkilidir.

KANTELETAR Antik Fin dilinde büyü ile ilgili şarkıların adı olup, Kalevala’da kayıtlıdırlar.

KARGA Laponya’ya yaşayan Sami halkının inanışına göre kargalarda laevedolge adı verilen bir tüy bulunmakta olup, kuş onun sayesinde kurtların geride bıraktığı leşleri bulabilmektedir. Karga, Finlandiya’da kötü şans getiren bir hayvan olarak algılanmakla birlikte bu tüyü bulan avcının avının bereketli geçeceğine inanılmaktaydı.

KAUKOMİELİ Lemminkainen’in Kalevala’da geçen adlarından birisidir.

KAVE Vainamoinen’in babası olan bir gök tanrının adı olup sonraları ay tanrısı olarak anılmıştır.

KEKRİ Bereket ile de ilişkilendirilen sığır sürülerinin koruyucu tanrısının ve bu tanrı onuruna düzenlenen bir festivalin adıdır.

KEREMET Doğu Rusya’da yaşayan Fin kökenli Kheremis ve Mordvin halklarının inanışında etrafı çitlerle çevrilmiş içinde kahramanların ruhlarının yaşadığına inanılan kutsal orman ve tapınakların adıdır.

KERKİ Sığır sürülerinin büyüyüp gelişmesini sağlayan bir ruhun adı olup, samandan bebek formunda bir tasviri sobanın yanında saklanmakta 1 Kasım günü onuruna bir festival düzenlenmekteydi.

KİED KİE JUBMEL  Lapon halkının inanışında bereketli av için onuruna ren geyiği kurban edilen bir tanrının adı olup, taş heykelciklerinin basitliğinden insan mı, hayvan mı yoksa ikisinin karışımı mı olduğunu anlamak mümkün değildir. Kied Kie Jubmel, İsveç diline Storjunka (Büyük Efendi) olarak geçmiştir.

KİLDİSİN Gök tanrı İlmarinen’in karısının adıdır.

KİPUTYTTÖ Yeraltı tanrısı Tuoni’nin kızı olan ağrı tanrıçasının adıdır. Adı “Ağrı Bakiresi” anlamına gelen Kiputyttö bir dağda her biri ayrı bir hastalık olan 7 çocuğuyla birlikte yaşamaktadır.

KİRAZ Marjatta bir kiraz çekirdeğinden hamile kalmaktadır (Kalevala, 50)

KİVUTAR Istırap tanrıçasının adı olup, Tuoni ile Tuonetar’ın kızı, Kipu-Tytto, Loviatar ve Vammatar’ın kardeşidir.

KÖNDÖS Buğdayın kişileştirilmiş hali olması muhtemel tarım tanrısının adı olup, Hristiyanlığın kabul edilmesinden sonra Baltık bölgesinde tarım, şarap ve ekili toprakların koruyucusu St. Urban ile özdeşleştirilmiştir.

KRATTİ Antik Scratti ile alakalı doğaüstü bir ruhun adı olup insanların mal ve mülklerinin koruyucusu

kabul edilmekteydi.

KUALA Votjak (Udmurt) halkının evleri içinde bir köşede bulunan mabetlerinin adı olup, evin koruyucu ruhları veya ataların ruhları için yapılmıştır.

KUL Lapon halkının inanışında yarı balık yarı insan formunda kötü bir ruhun adıdır. Fin Vedenhaltija ve Rusça Vodyanoi olarak adlandırılan varlıklarla benzerdir.

KULLERVO Kalevala’da Kalervo’nun talihsiz oğlu olarak bahsi geçen (31–36)

Kullervo (Çizim Bjorn Landstrom)

huysuz, karanlık işlere eğimli ve suratsız bir karakterin adıdır. Kullervo’nun babası bir kavgada kardeşi Untamo tarafından öldürülmüş, hamile karısının doğurduğu çocuk ise İlmarinen ile karısı Pohjola Bakiresi’ne köle olarak satılmıştır. Güçlü ama aptal bir delikanlı olan Kullervo intikam yemini etmekle kalmamış, kölelikten kaçmayı başarıp, Laponya sınırında annesi bulmuşsa ama kız kardeşinin kayıp olduğunu görmüştür.

Yıllar sonra güzel bir kızla tanışıp sevişen Kullervo, genç kızın yıllar önce kaybolan kız kardeşi olduğunu öğrenince utanmış, kız ise kendisini bir nehre atarak intihar etmiştir.  Babasının intikamını almak ve hayatındaki olumsuz gidişata dur demek isteyen Kullervo, amcası Untamo ile ailesini öldürmüşse de evine döndüğünde kendi ailesini de ölü bulunca o da intihar etmiştir. Kullervo’nun öyküsü Finli besteci Jean Sibelius’un 1892 yılında yazdığı bir senfonik şiirin ilham kaynağı olmuştur.

KUN Bir ay tanrısının adıdır.

KURRA Kalevala destanında (30) Lemminkainen’in arkadaşı olarak bahsi geçen bir kahramanın adıdır. Lemminkainen Pohjola Bakiresini elde etmek için Kuzey Diyarı’na giderken arkadaşından kendisiyle birlikte gelmesini istemiştir. Louhi’nin oğlu Pakkanen ikilinin kayıkla yol aldığı gölü dondurunca donma tehlikesi geçiren arkadaşlar, Lemminkainen’in duaları sayesinde kurtularak karaya kadar yürümüş, önce kaybolmuşlarsa da evlerinin yolunu bulmayı başarmışlardır.

KYLLİKKİ Lemminkainen tarafından kaçırılıp, evlenmeye ikna edilen aşk tanrıçasının adıdır. Kıza savaşmaya gitmeyeceğine dair söz veren kahraman sözünü tutamayınca ev işlerinden sıkılan Kyllikki durumu fırsat bilip kaçmıştır.

KYÖPELİNVUORİ Bakire ölen kadınların gideceğine inanılan cennet benzeri yerin adıdır.

Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016