Tapınak Şövalyeleri, Tapınakçılar
Tapınak Şövalyeleri (İngilizce Knights Templar), Süleyman Tapınağı Düzenindekiler veya kısaca Tapınakçılar MS 1119 yılında Fransız Soylusu Hugo von Payens tarafından Kudüs’te kurulan ve kendilerini ‘Süleyman Tapınağı ve İsa’nın Fakir Askerleri (Latince ‘Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici‘) olarak tanımlayıp Kudüs hacılarını korumakla görevlendiren şövalye tarikatının adıdır.
Tapınakçılar veya Tapınak Şövalyeleri tarikatı tarihi
Kudüs Kralı II. Baudouin, Mescid-i Aksa ve Süleyman Tapınağı kalıntılarının
bulunduğu Zeytin Dağı’nda başlangıçta 9 şövalyeden oluşan ve bağışlarla geçinen tarikata yer göstermiş, üyelerin yoksulluğu ve birbirine sadakati aynı ata binen olan iki şövalye figürüyle sembolize edilmiştir. Kurucu şövalyelerden birinin yeğeni olan Clairvauxlu Bernard’ın Troyes konseyinde Papa’ya tarikatı anlatınca Tapınakçılar 1129’da doğrudan Papa’ya bağlanmış, tüm ülkelerin sınırlarından serbestçe geçebilme, vergi ödememe, Papa dışında hiçbir otoriteye karşı hesap vermeme gibi geniş haklara sahip olmuşlardır. Avrupa ülkelerinde soylu ailelerce de desteklenen tarikat Arapların Kudüs’ü ele geçirmesinin ardından Fransa’ya taşınmış, zenginliğiyle kıskançlık, bağımsız yapısıyla kuşku yarattığı için 1307 yılında tarikata
büyük miktarda borcu olan Güzel (IV.) Philip tarafından kâfirlik ve eşcinsellik suçlamasıyla dağıtılmıştır. IV. Philippe Papa V. Clemens’e de baskı yaparak 1312’de tarikatın ortadan kaldırılıp tüm mal varlığına el koyulmasını dahası tarikat üyeleri başta liderleri Jacques de Molay olmak üzere 1314’de kazığa bağlanarak yakılmak sûretiyle idam edilmişlerdir.
İki asır boyunca faaliyette bulunduktan sonra dağıtılan tarikatın haleflerinin olup olmadığı ve varlığını kesintisiz devam ettirip ettirmediği sır olarak kalmıştır. Kutsal Topraklar’da ve Avrupa’da birçok mevzi inşa eden tarikat üyeleri beyaz eşyaların üzerine kırmızı haç işaretiyle tanınmış, para transferinin ilkel formu olan ilk çek sistemini bularak Hıristiyan hacılara seyahatlerinde büyük kolaylıklar sağlamışlardır.
Tapınakçılar neden ortadan kaldırılmak istendi?
1879 yılında Hans Pruzt’un Tapınak Şövalyelerinin dava dosyalarından yola çıkarak yaptığı çalışmada muhtemel işkence altında itiraf edilmiş ya da acıdan kurtulmak için kabullenmek zorunda kalınmış bazı gnostik uygulamalara rastlamıştır. Bunlar:
- Haça tükürmek ve tekmelemek, İsa’yı inkâr etmek, birbirlerinin edep yerlerini öpmek gibi ayinler
- Kafa şeklindeki bir puta tapınma
- Ayin dualarını çarpıtmak
- Tarikat liderleri ruhban olmamalarına rağmen üyelerin günahlarını affedebilmesi
- Doğal olmayan yoldan fuhuş
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016