Karadeniz Tarihi

Çayeli (Mapavri), Rize

Makale: Özhan Öztürk

Rize’nin 29 km doğusunda yer alan Çayeli (eski adı Mapavri) kenti Büyükdere’nin getirdiği alüvyonların oluşturduğu dar bir alanda kurulmuştur. Mapavri kentinin hangi dönemde kimler tarafından kurulduğu bilinmemekle birlikte Yunan kolonisi olmayıp,  başlangıçta bir Kolh/Laz köyü ihtimali yüksektir.

Bir zamanlar Çayeli, Rize

Mapavri, Lazca ya da öncülü Tzan dilinde “Efendiler, rahipler”[1] anlamına gelmekte,

Çayeli Ağaran Şelalesi, 2014

Roma döneminde Rumlar ile Roma’ya tabi yaşayan Lazlar arasındaki sınır kenti olması dolayısıyla yönetici sınıfın başka bir deyişle Hrisitiyanlığı getirenlerin yaşadığı bölgesinin başlangıç ketinin bu şekilde adlandırılmış olmalıdır. Günümüzde mapavri’de Lazca konuşulmamakla birlikte 1830’da Trabzon’a Fransa’nın geçici konsolosluk görevlisi olarak atanan Victor Fontanier Mapavri’yi Rize topraklarının bittiği ve Lazistan topraklarının başladığı yer olarak gösterirken muhtemelen Lazca’yı kastederek Mingrel dilinin konuşulduğunu bildirmiştir[2]. 1486 Osmanlı tahrir defterine göre sadece 1 hane İslam kaydedilen karyede, 1530’da 206 hane Hristiyan, 74 hane yeni Müslüman, 21 hane kadim Müslüman, 53 baştine ile 14 değirmen bulunmakta olup, vergi geliri 18.965 akçedir.

Çayeli ilçesinde tarihi kambur kemer köprü

1871 Trabzon sancağına bağlı olduğu görülen Mapavri nahiyesinde 1878 Trabzon Vilayeti Salnamesi’ne göre hepsi İslam 4792 kişi yaşamaktaydı. Mapavri adı 25 Ocak 1944 tarihinde Çaybaşı olarak değiştirilmiş, 2 Ağustos 1944 tarihinde kabul edilip 1 Eylül 1944 tarihinde yürürlüğe koyulan 4642 sayılı yasa ile adı bu sefer “Çayeli” olarak değiştirilerek Rize iline bağlı bir ilçe konumuna getirilmiş[3], Gündoğdu nahiyeside buraya bağlanmıştır. 1940 Nüfus Sayımına göre Mapavri nahiyesinin nüfusu 8259’i erkek 11.846’i kadın olmak üzere 20.105, 1944’de Çayeli’ne bağlanan Gündoğdu Nahiyesinin 1940 nüfusu ise 5864’i erkek, 8646’i kadın olmak üzere 14.510’dir. Günümüzde 3 belediye (Büyükköy, Çayeli, Madenli), 35 mahalle ve 54 köyün bağlı olduğu ilçenin nüfusu 1950’de 36.170 (6.348 kent, 29.822 köyler), 1960’da 39.446, 1970’de 51.961, 1980’de 58.014, 1990’da 51.751, 2000’de 51.816, 2009’da 41.333 (22.613 kent, 18.720 köyler) olmuştur.

Çayeli çarşısında bakır eşyalar satan bir dükkan

Çayeli eski ve yeni köy adları

Mahallenin Eski Adı Mahallenin Adı
Murciva Yenipazar
Çanceva Büyükcaferpaşa
Çanceva Küçükcaferpaşa
Galata me’a Kuvalyoz Çataklıhoca
Guvenita, Holetena Eskipazar
Çenceva Hassaddıklar
Mamul Kesmetaş
Zencel Büyüktaşhane
Komika Küçüktaşhane
Kundoz Adalar
Akrotil, Arkotil[4] Limanköy
Kuvaroz Sabuncular
Maryava Şairler
Zencel Taşhane
Yaka Yaka
Galata, Kuvalyoz Yalı
Keloz, Canceva Yenicami

Köyün Eski Adı Köyün Adı
Arsevos Abdullahhoca
Arsevos, Asrifos Aşıklar
Palodya Beyazsu
Çilingir
Perkam Demirhisar
Venekdere Erenler
Fenaçi, Çıkarun Esendağ
Çeçeva Güzeltepe
Çeçeva Haremtepe
Haytoroz, Aytoroz İncesırt
Kemer Kemerköy
Miloz Kestanelik
Mesavri, Haytoroz Latifli
Latom[5] Madenli
Maravni Maltepe
Büyük Arpik, Arpik Makraş Musadağı
Makraş Ortaköy
Mesavri Sarısu
Miloz Sefalı
Ehteni, Havye Sırtköy
Küçük Arpik Şirinköy
Çıkaron, Ehteni Yamaç
Fenaçi, Havya Yanıkdağ
Perkam Yenihisar
Çeçeva Yenitepe
Venekdere, Zuğapo Zafer
Hemşinbaşköy Başköy
Soğuksu, Kominos Buzlupınar
Harhunç, Hahunç[6] Çataldere
Babik Çukurluhoca
Babik Gürpınar
Mağribodam İncesu
Mesahor[7] Kaptanpaşa
Çutins, Çutniz Ormancık
  Seslidere
Piraştan Uzundere
Balahor, Palhor Yenice
Tolonis, Tulnos Yeşiltepe

Büyükköy (Leroz-Mevrani-Ğorğor) Beldesi

Livroz veya Leroz[8]köyünde 1530 tarihli Osmanlı tahrir defterine göre köyde 46 hane Hristiyan, 4 hane yeni Müslüman, 7 baştine yaşamakta ve 1 değirmen bulunmakta olup, 4 bin akçe vergi vermekteydi. 1953 yılında belediye teşkilatı kurulan Büyükköy beldesine 8 mahalle (Altıntaş, Çavuşlu, Gümüştaş, Demirciler, Merkez, Çaycılar, Soğuksu, Akdere) ile 7 köy bağlıdır. 1958 yılında Çaykur’un Büyükköy Çay Fabrikası’nı açarak istihdam sağladığı yerleşimin 2009 yılı nüfusu 2.692’dir.

Köyün Eski Adı Köyün Adı
Hacılı, Armut Ahiyoz Armutlu
Haytef, Lihyoz Beşikçiler
Raşot Çeşmeli
Karadere Derecik
Gürgenli, Haytef Gürgenli
Raşot Karaağaç
Raşot Yıldızeli

 Madenli (Latum) Köy Belediyesi Mahalleleri

 Eski adı Latum olan Madenli beldesine 8  mahalle (Aloğlu, Çamlıca, Habiboğlu, Kazancılar, Maden, Merkez, Topkaya, Yazıcılar) bağlı olup, 2009 yılı nüfusu 2.639’dur.

Kaynak: Özhan Öztürk. Pontus: Antik Çağ’dan Günümüze Karadeniz’in Etnik ve Siyasi Tarihi (Genişletilmiş 3. Baskı). Nika Yayınları. Ankara, 2016

Notlar

[1] Lazca Mapauri (mapa “kral, efendi, rahip” + -uri) Öztürk: 2005: 821. Kelimenin Lazca pavroni “yapraklı” (Bucaklişi, 2007:826) kelimesiyle ilişkili olduğu iddia edilmişse de (ma + pavroni) Lazca ya da akraba dillerde böyle bir mevki isimlendirme geleneği bulunmamaktadır.

[2] Fontanier, 1832: 76

[3] Rize İl Yıllığı 1967: 63-64

[4] Arkotil aynı zamanda Rize fenerinin 7 mil 7 gomina kuzeydoğusunda kayalık bir burnun adı olarak kayıtlı olup, Cadıdağı eteklerinde yer almaktadır (Rasim, 1930: 38).

[5] Yunanca latomio (λατομείο) “taş ocağı” kelimesiyle ilişkili olup, Trabzon’un Arsin ilçesine bağlı Yaylacık ve Madenli köylerinin de eski adıdır. 1530 tarihli Osmanlı tahrir defterine göre Latom karyesinde 47 hane Hristiyan, 19 hane yeni Müslüman, 9 hane kadim Müslüman, 20 baştine, 4 değirmen bulunmakta, 8 bin akçe vergi vermektedir.

[6] 1530 tarihli Osmanlı tahrir defterine göre köyde 6 hane Hristiyan, 6 hane kadim Müslüman yaşamaktaydı.

[7] Yunanca Mesahorion “orta köy” anlamına gelmekte olup aynı zamanda Maçka Konaklar, Arsin Başdurak ve Yomra Özdil köylerinin de eski adıdır. 1530 tarihli Osmanlı tahrir defterine göre köyde 9 hane Hristiyan, 9 hane kadim Müslüman yaşamaktaydı.

[8] Eski Yunanca laros (λάρος) “martı veya karabatak”